Miskraam/curettage
Woensdag was de grote dag: de 1e echo! Maar er werd een abrupt einde gemaakt aan het enthousiasme. Het vruchtzakje was bijna leeg, slechts een klein puntje van een vruchtje dat met 5,5 week gestopt was met groeien, was er te zien. De grond zakte onder onze voeten vandaan...een nachtmerrie. We werden in 1 minuut keihard van de roze wolk afgetrapt om vervolgens heel hard neer te komen. Je weet dat het kan gebeuren, maar je gaat er nooit vanuit. Het gebeurt altijd iemand anders denk je. Maar nee, het treft ons. Na 10 weken ga je hopen en denken dat alles goed is, omdat ik geen tekenen heb van een mogelijke miskraam. Geen bloedverlies, geen krampen. Daarentegen nog wel opgezette darmen en gevoelige borsten. Oftewel, mijn lichaam geeft nog niet op en laat het (nog) niet los.
Gister was ik even van de planeet, zo'n intense pijn heb ik nog nooit gevoeld. Maar er moet ook direct een keuze worden gemaakt; wachten tot het uit zichzelf komt, pilletjes die de miskraam opwekken of curretage. Na een gesprekje vanmorgen hebben we voor het laatste gekozen. Vrijdag 01-10 wordt ik in het ziekenhuis onder narcose gecurreteerd. Mijn vriend en ik vinden het heel heftig en we zullen het een plekje moeten geven. Met een brok in mijn keel heb ik mijn profiel op BB aangepast, dat is best pijnlijk. Van 'zwanger' naar 'niet zwanger', je ticker van 10.1 dag verwijderen etc. Het is heel confronterend.
Hopelijk gaat het snel beter en kunnen we langzaam weer verder....
reacties (0)