Zwanger

Ik zal bij het begin beginnen.
Het jaar begon goed, ik was zwanger. Kon mij geluk niet op.
Ik zou moeder worden.
De eerste echo was ook goed ik zou zelfs een tweeling krijgen.
Ik werd mamma van twee kindjes.
De tweede echo was minder rooskleurig.
Helaas er was geen leven meer. De wereld stopte even met draaien.
Wat nu? In eerste instantie wilde ik wachten,
Wachten tot het van zelf zou komen. Helaas dit gebeurd niet.
Dus heb ik op 16 februari een curettage gehad.
Lichamelijk viel het me alles mee. Emotioneel was het lastig vooral omdat ik altijd zei, komt wel goed. Dat komt het ook hoor.
Ik heb het geaccepteerd, mijn lichaam was verstandiger dan mijn hoofd.
Deze kindjes hadden het niet gered. Dus het was goed zo.
Mijn vriend en ik besloten wel door te gaan En te Proberen weer zwanger te worden.
Voor mijn gevoel duurde het eeuwen. Eind maart werd ik weer ongesteld naar de curettage. Balen! Je hoopt dat het gelijk weer raak is.
Nee dus......
In april moest ik weer ongesteld worden, dit gebeurde niet.
De testen bleven echter negatief. Hoe kon ik nou nog op mijn eigen lichaam vertrouwen? Niet ongesteld en niet zwanger. Heb zelf in mijn hoofd gehaald dar ik in de overgang was. Want ja zo zij familie om me heen, vrouwen hij ons gaan vroeg in de overgang en ja ik ben ook al 31.
Na twee weken en vier negatieve testen later toch maar eens na de dokter.
Maar ja wat moest die doen zei ze. Als de resten niks aangeven dan moet je maar afwachten, is heel normaal hoor na een curettage dat het allemaal een beetje van slag is. Nou en, dat wil ik niet horen. Doe een test ofzo onderzoek me ofzo maar doe wat. Nee niks werd zo weer naar huis gestuurd en moest maar geduld hebben. Dat is nou net niet mijn beste eigenschap. Maar er zat niks anders op. Woensdagavond negen mei inmiddels anderhalve week later zei ik tegen mijn vriend, morgen doe ik een test ik voel me anders, ik voel me weer Zwanger. Donderdagochtend 10 mei heb ik een test gedaan, en ja hoor een heel licht streepje, ja het was een streepje toch? Was ik weer zwanger? Ik was er van overtuigd ik voelde het. Mijn vriend wist het niet. Het was wel een erg dun streepje. S middags werd ik gebeld dat ik een neefje had gehad. Mijn broertje was weer vader geworden. Hoe mooi! Wat een super dag.
Vrijdag zaterdag zondag en maandag nog meer testen gedaan. Eb ja hoor allemaal positief. Het streepje werd steeds duidelijker. Dinsdag een digitale test gedaan eb ja hoor daar stond het. ZWANGER. Wat was ik blij en tegelijkertijd ook zo onzeker. Zou het dit keer wel goed gaan?
De verloskundige maar bellen voor een afspraak.
Ja hoelang ben je zwanger vroeg ze? Uhhh tja, dat weet ik niet precies..... Ben in maart voor het laatst ongesteld geweest maar 10 mei pas voor het eerst positief getest is denk dat ik een periode heb overgeslagen. Ok laten we dan 5 juni afspreken dan ben hè waarschijnlijk 7 weken.
Ok is goed tot 5 juni 16.20 uur.
En toen begin het wachten, ik haalde me van alles in mijn hoofd het zou toch wel goed zijn? Ben ik wel echt zwanger? Ja ik twijfelde ondanks de gevoelige borsten en de misselijkheid die de hele dag duurt ipv alleen de ochtend.
En toen was het 5 juni, de dag leek nooit voorbij te gaan. Zelfs een slak ging sneller. Pfffff ik was al misselijk maar nu dubbel ook van de zenuwe.
Eindelijk aan de beurt.
Een inwendige echo, ja hoor en daar was het, een 11,5 mm vruchtje met een klein knipperend lichtje het hartje! Het was goed ik ben echt weer zwanger.
Op weg naar de auto en in de auto heb ik gehuild van gelu, wat zijn we blij!
Over anderhalve week mogen we alweer terug voor een tweede echo.
Hopelijk ziet het er dan nog steeds zo mooi en goed uit!
Ik ben zo blij dit met mijn vriend mee te mogen maken, hij is zo lief voor me.
Helemaal gelukkig! In januari 2013 worden we papa en mamma!