Het werkende leven

Lieve meiden,

Sinds twee weken werk ik weer. Het valt me erg zwaar.

Ik startte met 2 avonddiensten en dat heb ik geweten, wat een drukte de baby's vlogen om mijn oren en ja geen tijd om te pauzeren of kolven.... en dat is het ergste.

Het werken is leuk alleen is het niet kunnen kolven....zeer pijnlijk by the way....en het gemis van mijn meissie erg groot. Zit nu soms gewoon uit het niets te huilen...WTF.

Ik denk dat het komt door de vermoeidheid en de drukte op het werk en de korte nachten. Ik heb weinig tijd voor mezelf maar dat is niet erg alleen die moeheid maakt me chagie en ja emo..... kan om alles janken.

Nu zit ik in een drukke werkweek van 7 dagen met 1 dag rust ertussen. Alle diensten dag, weekend avond en nacht. Ik weet dat ik ze nog niet hoef te draaien ivm borstvoeding maar anders krijg ik de diensten niet rond in combinatie met oppassen. We hebben het nu tijdelijk zo opgevangen dat .... ja echt waar meiden niet slim maar we moeten wat... als jef thuis komt ga ik werken als hij werkt ben ik vrij. Geen tijd meer samen vreselijk!

Ik ben druk op zoek samen met me heerlijk lieve vent naar een gastouder of dagopvang 1 dag per week en zelfs dat vindt ik moeilijk. IK weet dat het moet en het is ook goed voor de ontwikkeling van Chloé. Ik maak het mezelf moeilijk maar dat is iets wat ik niet kan laten . Karaktertrek.

Ik heb ook wat ruzie zitten zoeken met het ziekenhuis wanneer nou eindelijk die MRI wordt gemaakt van mijn meissie en die staat nu gepland in februari............... nog zolang voordat we enig uitsluitsel krijgen bah.

Chloé doet het super slaapt van 19.00 tot 6-7 uur en krijgt nog 5-6 borstvoedingen nog steeds op verzoek. we gaan deze week meer regelmaat er in gooien wat betreft de voedingen.

De kleine draait nu allen nog niet op de buik en het speelkleed gaat ze wel geheel rond door het draaien en afzetten. Geweldig.

Gewoon geweldig die kleine ben zo trots.

De heimwee naar huis is eits waar ik wel een einde aan moet maken want dit trek ik zo niet maak me er veel te druk over. alleen ik heb geen idee hoe ik het moet negeren. Het is zo sterk dat gevoel.

nog suggesties????!!!!!!

Voor een ieder sorry voor de trage reacties op blogs of vragen ( als ik ze kan beantwoorden uberhaubt) ik lees ze wel maar er komt ook steeds iets tussen mijn excuuse!

tot gauw meiden.

xx