Lieve meiden,
Het was lang wachten op de bevestiging waar we zo lang op hoopten. Eindelijk, na heel wat gedoe in het Nederlandse ziekenhuis (het duurde veel te lang voordat ze mijn uitslagen hadden en het dus door konden faxen naar Gent) was daar dan het verlossende telefoontje om 16.00 uur:
'Gefeliciteerd, u bent hartstikke zwanger!'
Tranen, kan ik je vertellen. Ik geloof het nu pas een beetje. Mijn waarden waren echt schitterend, zei de arts. Nu dus genieten, ik zit op een hele grote roze wolk en kom er voorlopig niet meer van af. Zo onwerkelijk.
Nu 4 weken en 4 dagen zwanger, dus 6 februari de bevaldatum. Ik heb me natuurlijk meteen aangemeld voor Moeders voor Moeders, dankzij hen konden wij zwanger worden. Al moet ik emmers vol plassen met HcG, dat maakt me niets uit.
Bedankt voor al jullie steun de afgelopen jaren. Jullie bleven geloven, zelfs als ik in een dipje zat. Ik heb veel aan jullie lieve en bemoedigende woorden gehad. Jan en ik zijn hier sterker door geworden, nog sterker. We waren doorgegaan, want we geloofden erin dat we ooit papa en mama zouden worden.
En dit wondertje blijft bij ons... hij/zij is zo sterk geweest. Wel heel bijzonder dat we nu een 'pas'foto van hem/haar hebben op dag 5 na bevruchting een Belgisch laboratorium. Ik ben Gent meer dan dankbaar...
Liefs,
Claudia
reacties (0)