Buikpijn

Lieve meisjes,

Hoe is het met jullie? Op het forum las ik al dat iedereen de zomer in z'n bol heeft! Hier hetzelfde, echt heerlijk. Net in de pauze buiten in de zon mijn lunch verorberd, was het iedere dag maar zo! Dat is wel een nadeel van mijn werk hoor, heel de dag op kantoor en achter de computer of in vergadering. Op zich interessant, maar af en toe word je daar toch wel wat gaar van. Mijn deadlines van vorige week heb ik allemaal gehaald! Ik werk bij een grote organisatie op het gebied van uitvaartverzekeringen en uitvaartverzorging, dus half april ontvang je mijn blad in de bus (als je bij ons verzekerd bent)!

Ik ben nog steeds weleens bang dat mensen mijn identiteit zullen onthullen hier op BB, vandaar mijn ietwat cryptische omschrijvingen soms. Beter dan dat iedereen weet dat we bezig zijn om onze kinderwens uit te laten komen. Hier op het werk begint wel iedereen af en toe te vragen of ik zwanger ben. Echt zo ontzettend raar...! Deze week al 3x. Eén hoogzwangere collega vroeg het toen ik niet kon onthouden wat lieftallige collega's wilden drinken (zwangerschapsdementie noemde ze het), daarna weer iemand naar aanleiding van iets wat er totaal niet mee te maken had. En de andere vraag was niet zo vreemd, want maandag moest ik rennen naar het toilet om over te geven. Maar ik denk dat ik zondag wat verkeerds heb gegeten, ben zondag/maandag/dinsdag steeds misselijk geweest.

Ik heb mezelf voorgenomen om niet op de kwaaltjes te letten, en daar geen voorbarige conclusies uit te trekken... Dat wil ik nog steeds niet, maar om één ding kan ik echt niet heen, hoezeer ik dat ook probeer. Ik had dus precies een week geleden mijn eisprong, die week hebben we veel ge'klust' (dat woord HAAT ik, maar goed, hoe omschrijf ik het anders?), dus ja, de kans is zeker aanwezig. Nu heb ik sinds dinsdag, dus al 3 dagen, zo'n ontzettende pijn in mijn onderbuik/baarmoeder. Echt ontzettend erge krampen, ik voel m'n baarmoeder zitten en het is net of er steeds een kaboutertje tegen de wanden aan het trappen is. Anders kan ik het niet omschrijven. Een menstruatieachtige pijn, maar dan een tikje heviger. En dat is echt al drie dagen. Pfff vind het zelf alleen wel erg vroeg als dit een voorbode is voor aanstaande menstruatie, want die verwacht ik volgende week vrijdag op 1 april (geen grap). Maar goed, ik wacht rustig af en ik zie wel waar het schip strandt (hopelijk niet op de rode zee!).

Ronde 4 is dus weer bijna ten einde, gaan we door naar ronde 5 of duurt ronde 4 9 maanden lang? Ik hoop op het laatste, maar durf die hoop amper meer uit te spreken. Weet dat het niet eens lang is, vijf maanden (dat we proberen), maar toch. Ik had wel verwacht dat het 'makkelijker' zou zijn. Je hoort natuurlijk vaak de positieve verhalen, van meiden die na één keer knipperen zwanger zijn. Ronde 1, huppa, mevrouw is zwanger. Dat kan natuurlijk, maar daardoor zag ik dit alles wel iets te rooskleurig in. En tja, ik rekende wel op een jaar, maar zeg nu zelf: ik ben 25 jaar, netjes op gewicht (net iets te licht, maar ok), rook niet meer, drink niet zo veel... Prima omstandigheden, leek me zo. En tja, ook de liefde is er nog volop met vriendlief, dus het is niet zo dat we het te weinig zouden doen of zo. Ach ja, ik laat het maar weer op me afkomen en probeer de ongeduldige gevoelens ergens in een ladekastje op te bergen. Wie weet geeft dat wat meer rust. Zo zie je maar, wanneer je NOD weer nadert, wordt die 'rustige' houding weer getransformeerd naar een situatie waarin je steeds denkt 'zou het toch..?' 'zou het nu nóg niet lukken?', et cetera.

Ik hoop dat iedereen heel snel zwanger is, lekker nu in de lente, het voorjaar, waarin alles bloeit en groeit! Wat zou het fantastisch zijn!

Liefs,

Claudia