Lieve vriendinnetjes,
Jullie trekken je conclusie waarschijnlijk al bij het lezen van de titel van mijn blog. Vandaag was dag 33, ik dacht rond dag 18/19 mijn eisprong gevoeld te hebben, dus dan zou ik gister of vandaag ongesteld moeten worden. En ja hoor, na het eten vanavond ging ik naar het toilet, zijn ze daar, die verdomde rode duivels. Dag 1 dus weer vandaag, met een cyclus van 32 dagen.
Ik had geen symptomen deze maand, maar had op zich wel een positief gevoel. Weer vervlogen, onze hoop. Ronde vier is dus een feit geworden. Niet heel erg, op zich ben ik blij dat mijn cyclus korter wordt: van 43, naar 39 naar 32 dagen. En ik voelde mijn eisprong, zonder te temperaturen en zonder ovutesten te gebruiken. Dat is op zich goed. Maar wat raar is: alles volgens de regels gedaan, dus ja, dan zou het goed moeten zijn, denk je... Toch niet! Naja, dan maar op naar de volgende ronde. En ja, misschien moest het wel zo zijn. Misschien moet mijn lichaam eerst wel even stabiliseren, nu heb ik namelijk een fijnere en kortere cyclus en kan ik beter tegen de veranderde hormhoonhuishouding. Op zich is dat goed. En mijn vriendje is afgestudeerd en nu uitzicht op twee goede banen. Dat is ook een heel fijn idee.
Dus ja, we rekenden ook op een jaar hoor, en zitten nu in de vierde maand. Dus dat is helemaal niet erg. Toch is het wel zo dat de hoop en de wens iedere maand toeneemt. Ook de teleurstelling wordt steeds groter... Maar ja, ik bekijk het van de zonnige kant: kortere cyclus, ik kan nu gezellig carnaval gaan vieren en nu kunnen we een maandje langer sparen ;) haha, voor allerlei babyspullen. Positive thinking noemen ze dat. Hopen dat het z'n vruchten letterlijk en figuurlijk afwerpt.
Maar goed, nu weer opnieuw berekenen dus, ik denk overigens dat ik nu wel begin met temperaturen, puur en alleen om inzicht te krijgen in mijn eigen cyclus. We zullen zien.
Ik wens jullie een heel fijne nachtrust en veel vruchtbaarheid :).
Liefs,
Claud
reacties (0)