De bevalling

Tjonge jonge, wat een heftige tijd hebben we achter de rug, maar de bevalling is geweldig gegaan.

Ik zal bij het begin beginnen. 's maandags kwamen we 's ochtends aan in het ziekenhuis om te beginnen met primen. Eerst werd er getoucheerd, maar nog geen ontsluiting en geen verweking, dus beginnen vanaf 0. Daar hadden we zelf al op gerekend en we hadden al bedacht dat het op zijn vroegst einde van de week zou zijn voor ik zou bevallen. De verpleegkundigen van de afdeling dachten daar al snel anders over, want al na de eerste dosis cytotec (medicatie voor het primen) waren op de ctg harde buiken te zien, om de 3 a 4 minuten. Vanwege de reactie van de dames van de afdeling kregen wij de hoop dat t misschien toch sneller zou gaan, achteraf jammer, want t was best een teleurstelling dat ze ongelijk hadden.
Dinsdags werd weer een dag primen, maar nu met tabletten die vaginaal ingebracht moesten worden. Het had duidelijk resultaat, want dinsdag einde van de dag was er 1 cm ontsluiting en een half verweekte baarmoedermond. Woensdag was een rustdag en donderdag en vrijdag werd het riedeltje van maandag en dinsdag herhaald.

En toen kwam zaterdag, zou dat DE dag gaan worden? Bij het toucheren die ochtend twijfelde de verloskundige. Er was 2 cm ontsluiting, er was genoeg verweking, maar de baarmoedermond stond nog wel een beetje naar achteren. Ik zelf was niet gerust op de gezondheid van de kleine, ik had haar al 3 dagen niet gevoeld en hoewel de artsen de ctg's steeds goed vonden, vond ik dat haar hartslag steeds te lang gelijkmatig bleef. Maarja, moederinstinct of niet, ik moest naar huis, zou zondag terugkomen voor controle ctg en bloeddruk en dan maandag verder kijken of er dan wel ingeleid kon worden.

Zondag terug voor controle en veel te hoge bloeddruk, dus meteen weer blijven. Had trouwens de hele zaterdag en zondag al (voor)weeen om de 3a4 minuten die bijna een minuut aanhielden, lekker in mijn rug... Helaas waren deze op het ctg niet te zien en werden afgedaan als harde buiken. ' even douchen en op bed gaan liggen'.

Maandagochtend: vandaag zou een geweldige en vreemde dag worden, maar dat wist ik nog niet toen ik wakker was. In tijdlijn gebeurde het volgende:

10.00h: toucheren, 2cm ontsluiting, vliezen breken en hoofdelectrode aangebracht. Aangegeven dat weeen aanvoelden als pijnscore 4, maar niets te zien op ctg. Weer alleen rugweeen. Nog geen weeenopwekkers, men wilde eerst zien dat wat ik voelde ook op het ctg zichtbaar werd.
10.30h: weeen zijn nu zo pijnlijk dat ik alleen maar kan kreunen, draaien, trillen en huilen. Zonder verdere twijfel besloten tot ruggenprik. Even getoucheerd, krappe 3cm ontsluiting
11.30: plaatsen ruggenprik, verlichting. (wel moeilijk, stilzitten met zoveel pijn, maar dankzij elco en dat ik wist dat het daarna over zou zijn, lukte het me. Gelukkig hele lieve en goeie arts die het deed, verder niets van gevoeld)
13.00: ruggenprik werkt goed, ik kom weer bij, ga terug naar de afdeling en krijg wee opwekkers. Ook een nieuwe schedelelectrode en meteen ook een draadje om de ween te registreren, inwendig. Meteen bleek dat de weeen elkaar kort opvolgde en hoge pieken hadden, en dus inderdaad alleen naar mijn rug trokken.
13:30h: toucheren, 3 cm ontsluiting, pijn is afgezwakt naar een 1 tijdens een wee, opluchting alom en de spanning vloeit letterlijk weg. Vruchtwater zo dik als erwtesoep gutst eruit, onze kleine had flink gepoept. Vandaar ook de minder variabele hartslag op het ctg. (ik wist het wel, ik voelde dat ze het niet goed meer had daarbinnen)
14.45h: toucheren, 4cm ontsluiting. Vk geeft aan dat het niet snel gaat door de lange periode primen. Geeft niet, we hebben de tijd en ik voel gelukkig geen pijn meer. Weeen komen nu om de 3minuten en zijn nog steeds rugweeen.
15:30: weeen beginnen weer pijnlijker te worden, pijnstilling staat nog op het laagste niveau, advies is om deze iets op te hogen omdat ontsluiting maar langzaam gaat en ik nog even moet. Nog steeds 4-5 cm ontsluiting.
15.55: pijnstilling omhoog, ik geef aan dat het niet helpt, opnieuw toucheren: 9 cm ontsluiting!! Geen wonder dat het weer pijn doet door de prik heen, 5 cm erbij in 25 minuten. Meteen na toucheren voel ik persdrang.
16.30: persween die ik voor het grootste deel weg mag zuchten, op klein randje na 10 cm ontsluiting. Op top van wee klein beetje meepersen mag.
17.00h: ik mag mee persen. De eerste wee puf ik nog weg, even omschakelen in mijn hoofd en de eerstvolgende wee pak ik direct 4x persen op 1 wee mee. De verloskundige moet lachen en zegt dat ze nog nooit iemand heeft gezien die zo graag wil persen en zo graag de kleine eruit wil. Maarja, wat in mijn hoofd zit, krijg je er niet uit. De kleine werkt goed mee, zakt elke wee goed dieper en gaat maar weinig terug tussendoor.
17.37: ZE IS GEBOREN! Toen het hoofdje stond moest ik weer wegpuffen, maar mij lijf werkte niet mee. Ik pufte wat ik kon, maar in dezelfde wee alsdat het hoofdje kwam te staan, werd ze ook geboren. Ik kon nog net tussen mijn benen kijken om het te zien gebeuren. Terwijl haar lijfje nog niet eens helemaal eruit was, zette ze het al op een huilen. Snel mondje schoon om te voorkomen dat ze meconium in haar longen zou krijgen en daarna snel bij mama op haar buik.
17.45: placenta geboren.

Het was, gezien de reacties van artsen en verlskundigen een heftige bevalling, maar zo heb ik het zelf echt niet ervaren. Ik doe liever 10x zo'n bevalling dan nog een keer zo'n zwangerschap. Blijkbaar was ik het gesprek van de dag, want de dag erna heb ik elke arts en verpleegkundige en verloskundige die op dat moment aan het werk was wel langs zien komen en iedereen was helemaal van slag dat het zo goed met me ging. En nu nog steeds, ik heb 4kleine hechtinkjes waar ik niets van voel. Ik ben niet moe, borstvoeding gaat geweldig en na 2 dagen een klein beetje afvallen van de kleine (ze mag max 10 % afvallen en is 7% afgevallen), was ze sinds gistermorgen alweer 90 gram aangekomen. Buik wordt alweer platter en ik bloed bijna niet meer, dus ook baarmoeder geneest hartstikke goed. Blijkbaar is me dit gegund na een moeilijke zwangerschap en ik geniet dan ook met volle teugen. De eerste nacht thuis (haar 2e nacht sinds geboorte) was even lastig doorkomen, zowel door alle spanning bij mij als bij Noah, maar afgelopen nacht (de 3e nacht thuis) kwam ze keurig elke 3 uur voor voeding en heb ik haar tussendoor niet gehoord. Vanmorgen gehoorscreening en hielprik, gehoor was helemaal goed en hielprik, onze dame is een harde, ze gaf geen kik.

Kortom, we zijn trotse ouders van een geweldig mooi meisje!