Weer thuis na nachtje ziekenhuis

Dat was schrikken kom je thuis vrijdag avond. Ga je op tijd naar bed omdat man lief een jubileum weekend heeft van zijn werk. Krijg je in eens helder rood bloed verlies. Dus meteen verloskundige gebeld moest meteen komen dus schoonouders gebeld die mee en daar heen.
Gelukkig de kleine maakte het meteen goed en geen harde buiken maar nog wel helder rood verlies alleen niet meer zoveel als thuis.
Wel wilde ze me meteen naar het zkh hebben.
Dus wij daarheen onderweg man lief gebeld die zijn feest stemming meteen op vriespunt maar werd meteen door een collega naar mij toe gebracht onder tussen was het al middernacht. In het zkh meteen een echo en die kleine was heerlijk aan het rond draaien zoals altijd lekker weg draaien voor het gene wat ze wilde bekijken. Grapjas. Alles werd op gemeten en bekeken, placenta lag goed daar geen bloeding te zien, de kleine was niet echt groot maar een fijn propje maar dat mocht en weegt nu 960 gram en zou qua schatting uiteindelijk tussen de 6 en 8 pond uitkomen bij 40 weken. Mooi formaat toch.mijn vruchtwater was mooi helder en meer dan genoeg dus een lekker zwembad voor de kleine. Moest een nachtje blijven oh oh dacht ik voor het eerst een nachtje in het zkh. Dat wordt niet slapen dacht ik Maar ja onder tussen was het al 3 uur en zat ik vol adrenaline dus slapen nee heb even mijn ogen dicht gehad en dat was het. Dus vroeg wakker mijn man wakker geappt en gevraagd of die snel wilde komen voelde me Remi zo alleen in die kamer en de spanningen kwamen er nu toch wel uit. Daar zatten we dan wachten op de arts die komen zou waarvan ik te horen kreeg gaat u maar naar huis. Niet dus om 11 uur kwam er eindelijk iemand die legde mij aan de ctg moest een half uur blijven liggen nou dat werden er ander half die kleine vond het maar al te leuk om elke keer te bewegen er tegen aan te schoppen en verstoppertje te spelen. Hou nu al van dit kleintje heerlijk zo'n grapjas. Nou eindelijk van het apparaat af moest ik mij gaan mobiliseren om te kijken hoe het ging met de bloeding. In middels was het bruin geworden en werd het minder maar weg was het niet. En dan zouden ze op het eind van de middag bekijken of ik naar huis mocht of niet. Wij dus 3 keer het hele zkh door ge wandeld en dat ging goed werd niet minder maar zeker niet meer. Dus hoopte we dat we weer naar huis mochten. Eindelijk kwart over 4 kwam ze met de mededeling ik mocht gaan maar mocht de komende week niks doen. Geen sportleraren meer geven dus in mijn geval niet meer werken. En gaan genieten van mijn zwangerschap. Mocht terug naar de 1e lijnszorg mijn eigen verloskundige maar wel als ik weer meer ging vloeien en weinig of geen leven voelde moest ik meteen bellen. En de komende week moest ik nog terug voor controle en dan zouden ze nog alles na kijken met de echo en ctg. Dat gaf wel een fijn gevoel. En ik ben echt wel gewaarschuwd dat ik nu rustiger aan moet doen. Mijn kindje gaat voor alles we hebben al zo lang moeten wachten op dit wonder dus nu rust en niks doen.

Wat een verhaal maar wel fijn om het even van je af te schrijven.