We beginnen weer vooraf aan

daar zijn we weer.

na een slopende week hebben ze afgelopen vrijdag alles weg gehaald.

het is officieel ik ben niet meer zwanger....

vorige week mandag kregen we de schrik van ons leven. we waren op en top zwanger maar het belangrijkste ontbrak. daar zakte de wereld onder onze voeten weg. wat nu 3 opties waarvan we een curretage de beste vonden na een gesprek op woensdag met onze eigen gynacoloog hebben ze er meeteen spoed van gemaakt aan gezien mijn lichaam het zelf niet op kort termijn gaat afstoten was dit het beste. vrijdag om 9.30 uur moesten we ons melden.

na alle controles bloeddruk temp en hart slag was het wachten daar gelukkig konden we nog wel grapjes maken. om 11.25 werdt ik op gehaald wat ik erg spannend vond want dit was voor mij de 1e keer dat ik in een ziekenhuis lag en naar een ok moest. gelukkig was iedereen heel lief en het prikken van het infuus deed niet echt zeer. was te hebben . na de ingreep werdt ik vrijwel direct wakker met tranen in mijn ogen kon niet meer stoppen en besefte dat het nu echt overwas. de verpleging heeft meteen zaal gebeld die mijn binnen 2 minuten kwamen halen de schatten daar kon ik direct mijn man bellen. gelukkig was er die in 15 minuten en konden we even samen huilen. tot daar ging alles goed 10 minuten laten had ik het niet meer flinke buikpijn weeen van de medicijnen die ik had gekregen om mijn baarmoeder mond alvast week te maken werkte flink door. ik geloof dat ik de duim van mijn man flink blauw heb geknepen. na dat ik een pijnstiller kreeg werdt ik toch misselijk en kwam alles eruit ( sorry ) niet 1x maar medere keren meteen kreeg ik iets in mijn infuus wat niet echt hielp en een zetpil tegen de pijn. na nog een lange tijd daar te hebben gelegen wilde ik gewoon om 4 uur naar huis naar mijn eigen bed tv aan en niet aan de pijn denken want dat is wat je daar de hele tijd doet. en dat wilde ik niet meer de verpleging vond het eigenlijk niet zo goed idee maar na stevig en strenge instructies naar mijn man toe mocht ik mee.

5 uur was ik thuis eindelijk mijn eigen bed daar kon ik slapen en beter worden.

de hele week ben ik nog thuis geweest omdat ik toch wel behoorlijk last heb van de narcose ( licht gevoel in hoofd en regelmatig gaat de wereld iets sneller voorbij dan ik aan kan). de buikpijn is strek vermindert naar alleen s ávonds nog als ik echt te veel heb gedaan. vrijdag een week verder ga ik weer werken nu zal je zeggen dan pas maar ik werk als sportinstructeur en springen, rennen, dansen en  enz is niet prettig bij deze ingreep.

nu ik alles een plaatsje heb gegeven en mijn man ook gaan we na de vakantie weer met volle moet verder.

eerst nog een paar keer met de iui want het is niet onmogelijk voor ons om daarmee zwanger te worden ook al hadden we deze keer botte pech. asl dat niet het gewenst resultaat op leverd gaan we een stap verder met ivf.

iedereen maar weer bedankt voor je luisterend oor en succes en een fijn weekend.

liefs C