Punctie door slechte barvrouw!

Vanmorgen mochten we ons al om half negen in de kliniek melden voor de punctie. We rijden er minstens twee uur over dus het was voor mijn gevoel nog nacht toen we weggingen. Het voordeel van de 'eerste punctieklant van de dag' zijn is dat je meteen aan de beurt bent. We zijn, na de punctie van IVF2, allebei toch wel een beetje nerveus.

Bij Lieve vind ik dat zenuwachtig zijn terecht, zij gaan straks in haar prikken met een hele grote naald. Ik heb door het geIVF geleerd dat ik als verpleegkundige heel rustig ben, zolang het maar geen handelingen bij Lieve betreft. Gelukkig hielden de dokter en de verpleegkundige ons een beetje bezig met een praatje. Ik vond het ook fijn dat ze Lieve snel de Dormicum gaven. Dan is zij in elk geval snel van haar zenuwen af.

Deze arts gaf Lieve eerst een halve ampul Dormicum om te zien hoe het viel. Daarna ging ze heel rustig alles even bekijken en schoonmaken.
De uitwerking van Dormicum is te vergelijken met het drinken van een halve fles sterke drank, maar dan zonder het plezier wat je er van hebt. Lieve lijkt flink aangeschoten. Ze krijgt alles op het moment zelf wel mee, maar het komt allemaal niet zo hard binnen en ze onthoud ook niet alles. Ze komt een beetje wazig over en het formuleren van zinnen is moeilijk.
Toen de arts in de gaten kreeg dat Lieve weer een beetje uit haar woorden kwam vroeg ze hoe het ging en gaf haar de rest van de ampul. We kwebbelden met zijn vieren wat over Dormicum en dat drank toch wel veel leuker was. De arts, verpleegkundige en ik waren grapjes aan het maken. Lieve werd al weer wat minder wazig en vroeg naar de rest van de ampul. De arts zei dat ze die al had gehad en dat ze haar niet meer dan de maximale dosis kon geven. Lieve zei vervolgens tegen haar dat ze haar maar een slechte barvrouw vond. De dokter kon er erg om lachen en zei dat ze daarom dokter is geworden en niet achter de bar stond.

Deze punctie verliep een stuk rustiger, vlotter, ontspannender en minder pijnlijk. Het was niet zo'n 'eitje' als de punctie als IVF1, maar het was wel een groot contrast met de punctie van de 2e IVF.
Lieve heeft het super goed gedaan. Ze bleef heel rustig. Ik ben zo trots op haar.

In de verkoeverkamer waren we vooral heel erg opgelucht dat het vervelendste deel achter de rug is. Nu kan Lieve er verder niets meer aan doen. Ze heeft twee weken elke avond hormonen gespoten, de punctie is achter de rug. Ze mag nu lekker bijkomen en herstellen. Het is nu aan het lab en daarna is het aan mij.

De embryoloog kwam na een half uurtje met het goede nieuws dat er 18 eicellen zijn gevonden. 18! Wouw, wat een mooie score! We zijn er heel erg blij mee. We hadden met zo'n 20 follicels, een cyste en de ervaringen van de vorige IVF pogingen minder verwacht. Achttien! 
Ze worden vanmiddag in Düsseldorf allemaal via ICSI bevrucht. Morgen horen we tussen 12.00 en 17.00 hoe dat gegaan is. 

Vingers gekruist...