Zou het...?

Het vorige blogje is al meer dan een week geleden. Even een update. Hier gaat alles goed. De wachtweken zijn bijna om. Het is me erg meegevallen deze keer. We zijn er wat rustiger onder. 
Ik begin inmiddels wel een beetje testkriebels te krijgen. De drie zwangerschapstesten in de la beginnen me nu wel een beetje aan te kijken. Maar dat gevoel is makkelijk weg te drukken. De vorige keren hadden we al een stuk of 5 testen versleten op dit moment. En maar turen op die testjes op zoek naar een streepje. Nu proberen we te wachten totdat we mogen testen en allebei vrij zijn zodat we het samen kunnen doen. Het eerste moment is zaterdag. 

Ik ben echt blij dat ik vandaag vrij ben. Ik voel me zo beroerd. Ik ben echt hardstikke moe, heb van die ongi krampjes zonder de weeïge buikpijn, ik ben zo nu en dan een beetje misselijk, ik heb opeens veel vollere tintelende borsten en het ergste vind ik de enorme hoofdpijn die ik sinds gisteren heb.
Ik onderga dit allemaal met een glimlach op mijn gezicht, want tja... Wie weet...

We waren op de verjaardag van mijn schoonmoeder (echt een schat!) en daar waren ook vriendinnen van haar. Het is zo'n cliché, maar ze vonden dat ik er zo stralend uit zag. Ik moest echt op mijn lip bijten om niet in lachen uit te barsten. Ze moesten eens weten!