Mislukt
Ik zou graag beter nieuws hebben, maar helaas... Het bloedverlies van zondag bleek toch een beginnende menstruatie te zijn. Gisterochtend zette het door. Ik heb de kliniek in Brabant gebeld om te vragen of het nog iets ander zou kunnen zijn. Ik was toch even bang dat er iets niet klopte. De dame aan de telefoon zei; 'Ja, dat kan gebeuren... grrr.... Ja, dat zie ik! Ik ben al jaren extreem regelmatig ongesteld (tot op het uur, zo regelmatig) en nu ben ik opeens 4 dagen te vroeg. Ik voel me echt een beetje verraden door mijn eigen lijf.
Ik had echt het idee dat het goed ging. Er komen zo veel gevoelens kijken bij zo'n IVF behandeling. Ik voel me bedrogen door mijn eigen lijf, ik vind het zielig voor het eskimootje dat niet goed ontdooide, ik vind het sneu voor het wel ontdooide embryo dat mijn lijf nu weer naar buiten heeft gewerkt, ik voel me schuldig naar Lieve toe dat het niet gelukt is, ik vind het zo erg dat Lieve bang is dat het aan haar eicellen ligt, ik vind het waardeloos dat ik nu aan mijn lichaam twijfel, ik vind het akelig dat zij nu weer hormonen moet gaan spuiten en een punctie moet laten doen... Ik ben verdrietig, boos en gefrustreerd.
En Lieve? Die is haar nuchtere zelf. Die had niet verwacht dat er iets uit de vriezer zou komen en had zich al ingesteld op een nieuwe ronde hormonen spuiten en puncties doen. Ze vind het jammer dat het niet gelukt is. Maakt zich een beetje zorgen over haar 37 jaar oude eicellen (ik niet) Die is verbaast dat ik hier zo heftig verdrietig over ben. Zij is al bezig met de volgende ronde.
Misschien had ze ook wel gelijk toen ze gisteren zei dat ik misschien in gedachte al zwanger was. Ik droomde zelfs over een positieve zwangerschapstest. Ik hoop dat ik de volgende keer (keren) meer afstand kan nemen en dat dit makkelijker wordt.
We moeten dus door met IVF poging 2. We hebben geen cryo's meer in de vriezer liggen. We moeten nu een afspraak maken in de kliniek. Dan krijgen we een gesprek en ik denk weer een Lucrin depot. Daarna moeten we onze menstruatie afwachten, stimuleren en een punctie doen bij Lieve, ik weer aan de pillen, poeders en spuiten om het baarmoederslijmvlies op te bouwen, duimen dat er eicellen zijn en dat ze bevrucht worden en weer terugplaatsen in Genk.
Als ik dit allemaal lees... Oh, wat BAAL ik!.
Het is allemaal relatief... Ik weet het. Een deel van al deze gevoelens wordt versterkt door hormonen. Normaal gesproken ben ik een stuk relaxter. We gaan gewoon het traject weer in. Ik moet gewoon geduld hebben. Wat is 2,5 maand? Ik moet dit de tijd geven. Er zijn mensen die veel langer bezig zijn met een kinderwens.
Er zijn ook voordelen. Een verse eicel heeft meer kans, we hadden nu weinig in de vriezer, we weten nu van A tot Z wat we kunnen verwachten...
Zo... Dit heb ik even van me afgeschreven. We gaan verder en dit ga ik achter me laten. Op het verzoek van Lieve zal ik vrijdag nog even een testje doen en dan kan ik vrijdag of maandag de kliniek bellen voor een nieuwe afspraak.
Het is allemaal relatief... Ik weet het. Een deel van al deze gevoelens wordt versterkt door hormonen. Normaal gesproken ben ik een stuk relaxter. We gaan gewoon het traject weer in. Ik moet gewoon geduld hebben. Wat is 2,5 maand? Ik moet dit de tijd geven. Er zijn mensen die veel langer bezig zijn met een kinderwens.
Er zijn ook voordelen. Een verse eicel heeft meer kans, we hadden nu weinig in de vriezer, we weten nu van A tot Z wat we kunnen verwachten...
Zo... Dit heb ik even van me afgeschreven. We gaan verder en dit ga ik achter me laten. Op het verzoek van Lieve zal ik vrijdag nog even een testje doen en dan kan ik vrijdag of maandag de kliniek bellen voor een nieuwe afspraak.
reacties (0)