Op 19 december werd ik wakker en besloot ik een zwangerschapstest te doen. Ik kon een hele hele vage streep zien maar was nog niet overtuigd. Ik heb dit verder niet gedeeld. Op babybytes niet, maar ook niet met mijn man. Gedurende de dag werd ik steeds onrustiger. Ik had op het laatste moment besloten om naar de apotheek te gaan en de clear blue digital zwangerschapstest te halen. De volgende dag was het immers zondag en is de apotheek gesloten. Mocht ik toch de drang hebben om te testen, dan was dit mogelijk. Ik heb de digitale gehaald omdat ik dat gedoe met die streepjes toch wel zat was. Bij zwanger of niet zwanger is het een stuk duidelijker. Wel tegen beter weten in, maar het gevoel die ik kreeg kon ik niet meer negeren.
Op 20 december heb ik besloten om te testen. Ik heb een foambekertje gepakt om mijn urine op te vangen, want ik ben als de dood om de test helemaal onder te zeiken. De test moest nog wel eerst op kamertemperatuur komen gezien het de hele avond in de airconditioning op de slaapkamer heeft gelegen. Het bekertje had ik met toiletpapier bedekt en de test had ik uit de folieverpakking gehaald en in mijn nachtjapon gerold om zo wat sneller op temperatuu te laten komen. In de tussentijd ging ik op babybytes mijn notificaties en berichten lezen. Even later pakte ik de test en liet ik het zoals aangegeven 20 seconden zakken in het bekertje. Daarna kwamen de zenuwslopende momenten. Mijn hart ging flink tekeer. Ik werd met de tijd zenuwachtiger. De blokjes op het op het scherm die de wachttijd moeten aangeven bleven een voor een knipperen. Opeens kwam het verlossend en magisch woord tevoorschijn: Pregnant oftewel zwanger! Ik begon te huilen en wist niet wat ik met mezelf moest. Ik ben naar de slaapkamer gegaan en had mijn man in tranen wakker gemaakt. 'Dushi (lieverd,schat) kijk eens, kijk eens.' Arme vent lag te slapen. Opeens besefte hij wat er stond en leek hij gelijk een stuk opgewekter. Ik zag een grote glimlach verschijnen. Hij was blij en ik ook! Later vertelde hij dat hij dacht dat er iets was omdat ik in tranen op bed zat toen ik hem wakker probeerde te maken.
Later zijn we wezen kijken voor een knuffeltje, maar uiteindelijk beland bij de babykamers. Gezien meubels vaak uit het buitenland moeten komen hebben we gelijk wat informatie gevraagd. Wij houden ervan om voorbereid te zijn dus voelde het ook goed. Ja, natuurlijk besef ik dat het heel vroeg is, maar zwanger zijn is een wonder en dit wilden wij op onze manier vieren. Ik heb het alleen aan 1 zus verteld. De rest volgt nog de komende dagen. Ik vind het fantastisch dat mijn man zo enthousiast is en er gelijk werk van wil maken.
Inmiddels is de eerste afspraak al gemaakt bij de vk vanmorgen en kunnen we morgenochtend al terecht voor het eerste consult! Daar ben ik ontzettend blij mee. Nu aftellen tot we terecht kunnen voor de eerste echo. Vandaag gaan we op jacht naar een knuffel en misschien nog iets anders voor de kleine en zal de eerste van de in ieder geval 9 foto's die van mijn buik zullen worden genomen. Wij zijn er klaar voor! Als ik de berekening online mag geloven, dan ben ik 4 weken en 0 dagen zwanger vandaag. De ochtend misselijkheid heeft zich vanochtend ook al laten zien.
Hopelijk kan ik over een paar weken melden dat we een mooi klein mensje hebben mogen zien en naar het hartje hebben geluisterd!
reacties (0)