Bevallingsverhaal

Na bijna 4 maanden toch maar even me bevallingsverhaal vertellen haha! lekker laat maar ag wat maakt dat uit.

Vrijdag 5 oktober liep ik vanaf de ochtend een beetje rond met een drukkend gevoel bij mijn bekken de hele dag door eigenlijk ging nog leuk boodschapjes doen al viel mij op dat de harde buiken iets pijnlijker waren dan normaal vooral dat druk gevoel was best vervelend. Ik nog tegen een vriendin zeggen of t gebeurd vandaag of ik loop nog 2.5 week zo door.. 

Na boodschapjes rond 5 uur moest ik naar de wc jaa je raad t denk ik al heerlijk aan de diarree dus ik tegen me vriend nouuuuu schat mis gaat t toch wel echt gebeuren vanavond.. dus gewoon overheerlijk gegeten en na het eten lekker op de bank gehangen the voice gekeken. om 8 uur werd t wel net ietsje meer net weer iets pijnlijker. dus om half 11 kwam de verloskundige langs en juist die gene die we helemaal niet aardig vonden... fijn

Nou ze gingen kijken en wat kreeg ik te horen: Denk maar niet dat je vandaag of morgen gaat bevallen.. enige wat ik dacht was ja t zal wel ik voel dat t gaat gebeuren! zegt ze als ze alles inpakt je bent wel een lastige ....... ??? PARDON.. nouecht hoor nu snappen jullie vast wel waarom we der niet zo aardig vonden heel sarcastisch.

Dus ik lekker in bed liggen het toen verslavende subway surfers leuk spelen met manlief net iets over 12 dacht ik ja DIT is een wee.

dus ik lekker het spelletje blijven spelen met de weeen gewoon tsja ik vond de weeen eigenlijk helemaal niet pijnlijk.. :O mijn menstruatie is namelijk veel pijnlijker elke maand.. (moet ik ook nog een x voor naar de dokter bedenk ik me nu) 

dus om 3 uur weer de verloskundige gebeld kwam ze langs echt met zoon ZUCHT. pff t is je werk hoor meid! Dus ze voelde en jaaaaarhoor je bent aan het bevallen 1cm (die had ik al) maar me baarmoedermond was helemaal verstreken. Jes dacht ik eindelijk gaat het gebeuren! 

Ze zou dan om 6 uur weer langs komen. Nou ik lekker schoonmaken en onder een wee gewoon lekker gaan lopen en gaan lalalala'en hahah wat we ook deden is wiegen op mijn vriend zn schoot. (Werd langzaam wel moe omdat t al zolaat was) 

Toen was t 6 uur eindelijk. verloskundige weer kijken. 2 cm.........

ik zo WAT zoweinig nog..pff ik zou al wel op de 4 a 5 moeten zitten zo langzamerhand dacht ik..

Dus ze stelde voor om me vliezen te breken. Nou thuis of in het ziekenhuis. ik koos thuis omdat ik t gewoon goed volhield (Dit was een grote fout achteraf) dus half 7 ging ze weg. De weeen werden wel wat krachtiger maar gewoon blijven lopen.

Maar op een gegeven moment merkte ik dit is niet goed ik moet nu echt naar het ziekenhuis (kreeg een leuke weeenstorm. Dus moest ik ook nog is wachten een half uur voordat die verloskundige geregeld had dat ik kon gaan..pffff 

Kon ik eindelijk gaan nou t ziekenhuis is hier alleen maar rechtdoor op een 50 weg. je bent er in 2 minuten en ik had de hele reis gewoon weeen. Maar nee het waren geen gewone weeen! Ik voelde druk dus ik kon niet meer staan rolstoel onder me kont huilend dat ik niet meer kon omdat ik voelde dat ik moest persen continue achter elkaar een persweeenstorm!! dat is hel joh.

nou toen moest ik ook nog is een half uur op der wachten omdat ze MOEST DOUCHEN!!?? ik ging helemaal dood kon niet meer. dus om half 9 of 9 uur kwam ze bedje werd klaar gezet ging ze weer kijken nee je mag niet persen!! je hebt nog maar 3cm! IK DACHT NEEEEEEE! dus ik schreeeuwen ik kan niet meer ik moet een ruggenprik! trilde helemaal! en aangezien ik lichamelijk niet gezond ben enzo was t ook nog best zwaar maar WIE STOND ER OPEENS BINNEN jahoor de gene die de ruggenprikken doet! zoosnel! kon het niet geloven. Nou na 3 prikjes zattie goed. En ik kon weer ademen! 

om half 10 zeiden ze we komen om half 11 weer kijken. dus prima ik half slapen en wakker slapen en wakker toen kwam ze kijken ik dacht oke ik heb nu iets van 4 cm ofzo.. Je hebt volledige ontsluiting!je mag langzaam mee gaan persen. Ik barstte in tranen uit! kon het niet geloven! dus ze had alles klaar gelegt en heb precies 36 min geperst kleine Sophia zat nog wel met haar handje voor der gezichtje dus die moest er eerst uit.. ben zo blij dat ik gewoon met een ruggenprik heb geperst! thank god bestaat dat! 

en op 6 oktober om 11:22 (ik vind het zoon grappige tijd en een hele mooie) is mijn liefste meisje waar ik zo ontzettend veel van hou geboren! Alles erop en eraan! wat voel je na zoiets een opluchting zeg! 

en om 3 uur was ik alweer lekker thuis! Ik was ook zo blij dat ik ben overgedragen aan het ziekenhuis! zou er niet aan moeten denken dat die verloskundige mij hielp ermee! Deze verloskundige waren zo aardig! 

Nou dat was het dan hihi

Liefs