Arm jochie... met zo`n naam

Blij. Echt, zo heet-ie. Het zoontje van de thee-dame die we vandaag spraken bij onze thee-dealer.

Blij-hij, etuuuuuuuh!

En Blij, hoe voel je je vandaag?

Zegt zijn vriendje: Ik ben blij. Zegt hij terug: Nee, IK ben blij!

Maar het is echt zo. Het zoontje heet echt Blij.

Nu ja... X vermoedt dat het een bijnaam is. In China is dat heel normaal. Mensen hebben vaak een officiele naam die niet echt als roepnaam gebruikt wordt. Maar ja, dan nog... als iemand hem roept gaat dat toch nog steeds heel vreemd klinken. Denk ik, persoonlijk (als Nederlander).

Overigens hebben Chinezen, behalve hun familienaam, hun officiele gekozen naam en hun niet-officiele roepnaam, ook nog een zelfgekozen Engelse naam. Ze doen daar vaak erg hun best op. Soms een beetje te erg. Zo heb ik inmiddels een Rock, een Megatron (een Transformer),en een Swing ontmoet.

En Katholieke Chinezen mogen ook nog een doopnaam kiezen.

Maar toch blijft Blij een rare naam.... of niet?

http://zwangerinchina.blogspot.kr/2013/11/en-ze-noemde-hem-blij.html