Vandaag was het dan eindelijk zo ver. De eerste echo, ik had er een slapeloze nacht van. Het liep een beetje uit, maar gelukkig niet lang. Mijn hart zat zowat in mijn keel. Eindelijk mocht ik naar binnen en na een kort gesprekje mocht ik gaan liggen (natuurlijk eerst onderlichaam ontbloot). Al vrij snel kwam het frummeltje in beeld en de mevrouw zei meteen ziet er goed uit. En toen zag ik het ook: Het mooie knipperlichtje. Een zucht van opluchting. Ik lig precies op schema, he frummeltje is nu 1,04 cm. Nog even naar mogen kijken, zo mooi en zo onwerkelijk. Toen nog een gesprek over hoe nu verder. Ik moet onder behandeling van de gynecoloog blijven vanwege mijn schildklier. Vind ik helemaal niet erg. Toen zei ze dat ik waarschijnlijk met 11 weken weer terug mocht komen. ZOOO lang? Gelukkig zeiden ze bij de balie dat ik vanaf 9 weken al mag komen. 4 November staat de volgende afspraak. Ik heb dan een combi afspraak. Ik moet dan naar een verpleegkundige, naar iemand over prenatale screening en dan naar de gynecoloog en weer een echo. Ik kan niet wachten. Ik heb ook een fotootje meegekregen van de echo en die staat natuurlijk al op mijn profiel.
Liefs Een vrolijke ikke!
reacties (0)