Het gesprek

Vandaag hadden we het gesprek over het medisch wetenschappelijk onderzoek. Omdat de vorige cyclus zo lang was, willen ze me nu wel weer eerst opvolgen om te kijken of de clomid nu wel weer goed aanslaat. Op de eerste dag van mijn menstruatie moet ik bellen naar het ziekenhuis en dan loten ze me in voor een van de behandelingen. Daar kan ik dan ook gelijk mee starten. Dat betekent dus ook dat ik dan maar 2 dagen tijd heb voor een afspraak. Ze loten zowiezo pas in als je ongi bent, want er blijft natuurlijk een kans dat ik nu in deze ronde toch zwanger raak. Maar ja eerst maandag maar een echo om te kijken hoe de eitjes groeien, anders gaan ze weer eerst de clomid ophogen. Daar heb ik echt geen zin in hoor, ik wil actie, we hebben al lang genoeg gewacht en al genoeg geprobeerd en lang genoeg zijn we aan het lijntje gehouden.
Morgen ook maar eerst de HSG overleven. Pfff, ik ben er echt zenuwachtig voor.

O ja, afgelopen maandag hebben we ook het slechte nieuws gekregen dat een goede vriend van ons is overleden. Hij is 46 jaar geworden en helaas de strijd tegen kanker verloren. Hij is rustig ingeslapen.
Zaterdag gaat weer een zware dag worden, ook omdat het van mijn moeder nog zo vers is. Maar ik wil er wel bij zijn. Het is toch het laatste afscheid wat je van iemand kan nemen.

Liefs