Waar blijven de duivels???

De titel zegt het al: Waar blijven de duivels???

Vandaag dag 40 en nog steeds niks, ook geen gevoel dat ik ongi ga worden. Dinsdag heb ik nog getest met clear blue digital en die zei niet zwanger. Dus ik geloof nu ook niet meer dat ik zwanger ben en heb ook geen hoop. Maar dan zou ik nu toch wel graag ongi willen worden. De clomid heeft al die tijd zo goed z'n werk gedaan. Ik hoop niet dat het daar nu aan ligt, want dan ben ik bang dat ik weer eerst een half jaar met een verhoging van de clomid moet gaan proberen. Dat schiet niet op dan.

Ik heb gisteren gebeld met gynecologie en de eerste datum die ze vrij hadden was 10 mei. Afspraak maar laten staan, maar ik vroeg of ik dan niet alvast bloed kon laten prikken om te kijken hoe het allemaal staat. Maar dan moest ik weer fertiliteit bellen en die hebben alleen maar op speciale tijden telefonische spreekuren. Maar goed, hun ook gebeld en ik zou deze ochtend terug gebeld worden. Dat hebben ze dus niet gedaan en dalijk om 13.00u kan ik weer gaan bellen.

Weet je wat ik denk? Vorige cyclus had ik 1 keer die licht positieve test en 3 dagen later werd ik alsnog ongi. Dit was best met heftige krampen. Wat als ik toen een vroege mk heb gehad? Vorig jaar heb ik met ongeveer 5 a 6 weken een mk gehad en toen duurde het 3 maanden voordat ik weer ongi werd. Misschien is mijn lichaam daardoor van slag. Ik weet het anders ook niet.

Het is de afgelopen maand natuurlijk ook wel heftig geweest. Een vriend die opgegeven is aan kanker, mijn moeder die ook opgegeven is en die al heel snel overleden is en dan ook nog geen contractverlenging gehad op mijn werk. Afgelopen dinsdag is de crematie dienst van mijn moeder geweest. Het was echt heel mooi en ik ben trots op ons hoe we het allemaal geregeld hebben. We kregen veel complimentjes dat het heel mooi was en dat het precies was zoals mijn moeder was. Dat deed me echt goed. Ik heb zelf een nummer van boudewijn de groot gezongen en begeleid met gitaar. Het nummer heet de verdronken vlinder en mijn moeder vond dat altijd zo mooi als ik dat speelde. We hebben zelf de kist naar binnen begeleid en de dochter van mijn vriend liep voorop met het bloemstuk. We hadden voor de dienst in het rouwcentrum de kist zelf dichtgemaakt. Het is nu wel heel erg definitief en het afscheid viel me nog best zwaar. En nu moet er natuurlijk nog vanalles geregeld gaan worden. We doen alles op z'n tijd en rustig aan.

Ik wil hierbij ook nog iedereen bedanken voor de lieve en steunende woorden, Het is fijn om hier zo je verhaal kwijt te kunnen en dat het niet alleen maar over zwanger worden hoeft te gaan. Thanx lieve bb-dinnetjes!

Liefs