Het zit dus niet tussen mijn oren.....

Eindelijk het verlossende woord. Zo zenuwachtig....... is er nu weer niks ontdekt of is het ernstig...... zo zenuwachtig. Maar daar is dan de uitslag: ik heb een traag werkende schildklier.

Gelukkig niet heel ernstig, maar het kan wel de reden zijn waarom het zo lang duurt en waarom ik een miskraam heb gehad. Ik ben, hoe raar het ook klinkt, blij met deze uitslag. In november hebben ze me er ook op getest en toen waren de waarden van mijn schildklier ook niet helemaal goed, maar dat zou dan nog wel een keer getest worden. Het was op dat moment niet heel erg en het was een moment opname. En daarna werd ik dus zwanger en....... je kent het verhaal. Dus er is helemaal niet meer aan die schildklier gedacht. De gynecoloog zei net wel dat ze het stom vond, dat ze dit niet eerder getest had, maar ze dacht ook dat er meer uit de test zou komen. En om deze testen uit te kunnen voeren moest ik dus eerst ongi worden. En nu heeft ze dus alles tegelijk getest.

Nu moet ik morgen dus beginnen met medicijnen voor mijn schildklier en over 6 weken moet ik weer op controle. Misschien dat mijn lichaam het zelf weer goed oppakt en dat ik kan stoppen met de medicijnen, maar het kan ook zijn dat ik er langdurig aan moet geloven. Maar dat vind ik niet zo heel erg, ik hoop dat het nu dus wel gaat lukken, maar deze ronde hoef ik nog niet veel te verwachten. We mogen het wel blijven proberen nu, dus we gaan zeker aan de klus de komende weken.

Ik wil ook iedereen bedanken voor het medeleven en de lieve berichtjes. Ik vind het zo lief van iedereen, ook op mijn werk. THANKS!!!!!!!!

Liefs