Mijn verhaal

Hallo allemaal,

Aangezien ik nieuw ben op deze site, dacht ik laat ik maar eens een blog typen. Hier mijn verhaal:

In december 2008 was ons eerste bezoek aan de gynecoloog. Ik was inmiddels al 1,5 jaar gestopt met de pil. Sindsdien was mijn cyclus ook heel onregelmatig. Bij de gynecoloog moest ik een aantal keren bloed laten prikken en kreeg ik inwendige echo's om te kijken hoe mijn eierstokken eruit zagen. Het zag er allemaal goed uit en ik had ook een eiersprong gehad, dus ik moest het doen met: nog even geduld, want ik was nog jong. We mochten een half jaar later weer bellen als ik dan nog niet zwanger was. Ondertussen werd mijn cyclus wel wat regelmatiger, maar duurde het ongeveer 5 a 6 weken. 4 maanden later had ik geen geduld meer en maakte ik weer een afspraak bij een gynecoloog. Ik kreeg een andere en ook zij wou weer mijn bloed laten testen. Ik werd getest op chlamydia en andere ziektes/aandoeningen (deze wordt volgens mij ook gedaan als je zwanger bent). Alles was goed. De volgende stap was het zaad van mijn vriend laten testen. Mijn vriend heeft al een dochter uit zijn vorige relatie (zijn dochter is al 8 jaar), en er was dan ook niks mis met zijn zaad. Toen werd het begin gelegd met vruchtbaarheidsonderzoeken bij mij. De gynecoloog wou mijn cyclus gaan volgen en ik moest dan ook regelmatig terug en ook bloed laten onderzoeken. In december 2009 wachtte ik op mijn menstruatie, zodat ik opnieuw een afspraak kon maken. Maar deze bleef uit. Zal het dan toch raak zijn geweest.......ja hoor net voor kerst hadden we een positieve test. Wij blij, iedereen gebeld, opa's en oma's blij, op hyves veel felicitaties. Op 28 december zou ik een leuke dag gaan hebben met mijn stiefdochter. We gingen in A'dam naar appassionata (een paardenshow) en mijn vriend en zijn vader zouden later naar A'dam komen, zodat we nog ff konden shoppen en naar de pub konden. De show was heel mooi en na afloop ging ik met mijn stiefdochter op zoek naar mijn vriend en schoonvader. We kwamen met z'n allen bij de pub aan en daar kwam ik erachter dat ik wat bloedverlies had. Ik was natuurlijk meteen in paniek. Mijn vriend zei dat ik me niet druk moest maken en dat het wel goed was. Maar mijn gevoel zei iets anders en het enige wat ik wou was de trein in naar huis en naar de huisartsenpost. In de trein werd het bloeden en de pijn steeds erger. Eindelijk thuis belde ik meteen naar de h.a.post. Daar zei de telefoonniste nog: 'Als het een miskraam is, kunnen we er toch niets meer aan doen.' Wat een tr*t. Ik boos en over de zeik en op aandringen kon ik dan toch naar de verloskundige in het ziekenhuis. Ik ging nog snel ff naar de wc en daar voelde ik het vruchtje eruit komen en zag ik dat mijn broek helemaal vol bloed zat. Ik wist meteen dat het fout was. In het ziekenhuis was niks meer te zien op de echo, mijn baarmoeder was al leeg. Alleen een bloedtest zou nog uitwijzen dat ik zwanger was geweest. Na de miskraam moest ik nog een aantal keren op controle, maar ik was 'schoon'. Na 2 maanden had ik nog steeds geen menstruatie gehad, dus maakte ik maar weer een afspraak met de gynecoloog. Een paar afspraken en inwendige echo's verder, kreeg ik hormonen om de menstruatie op te wekken. Maar ik werd dezelfde dag nog opgebeld door de gynecoloog dat ik moest wachten met de hormonen, want ik had waarschijnlijk toch een eiersprong gehad. Ik moest binnen 3 weken ongesteld worden en inderdaad op 28 maart werd ik eindelijk ongesteld. Mijn vriend en ik gingen weer druk 'oefenen'. Nu zijn we 6 weken verder en heb ik nog steeds geen menstruatie gehad. Alleen in week 4 lichte helderrood bloedverlies, dit hield 2 a 3 dagen aan. Ik heb inmiddels 4 testen gedaan en die zeggen niet zwanger. Dus heb ik maar weer een afspraak gemaakt met de gynecoloog. Ik kan pas 18 mei terecht. Ik weet niet of ik nog zolang kan wachten, Ik denk dat ik morgen alvast de huisarts bel voor een bloedtest. Ik word hier zo onzeker van.........

Liefs