Tweeling mama zijn

En dan ben je ineens mama, tweeling mama wel te verstaan!

Mooi, bijzonder, maar ook best intensief.....hoe ervaren jullie dat, tweeling mama's?

Onze jongens zijn nu bijna 8 weekjes en gaan langzaam aan steeds een klein beetje omhoog met de voeding, zitten nu op 90 cc. (geboren met 34 wkn en 2270 gr) Hoe zag bij jullie het voedingsritueel en badder ritueel eruit toen ze nog zo klein waren? Deden jullie alles samen met je partner of ook vaak alleen, en hoe deed je dit als je bijvoorbeeld alleen was?

Als ik alleen moet voeden en ik doe ze tegelijk dan doe ik dat bij mij op bed met het voedingskussen of allebei in de wipstoel en dan tegelijk ( wij hebben in hoogte verstelbare wipstoelen, handig!!) Eens in de paar dagen gaan ze met ons mee onder de douche, en dagelijks even washandje over gezichtje en billetjes. Ook gaan ze af en toe in badje, maar vindt douche veel makkelijker en de jongens vinden dit veel fijner ;)

Wat wel regelmatig gebeurd is dat ze 's morgens wakker worden ( dit is dan na de fles van 07.00 uur, ze gaan altijd nog even terug naar bed) en ik ze wil gaan wassen etc dat als ik er dan met 1 bezig ben de ander heel erg moet huilen :( Meestal worden ze dan toch wel zo'n beetje tegelijk wakker, en als er 1 nog slaapt en ik begin met de ander dan wordt degene die slaapt meestal toch wel weer wakker......best lastig, ik wil de ander ook graag troosten en gerust stellen maar heb maar 1 paar handen......

Verder doen onze jongens het super en mogen we niet klagen! Het is en blijft soms wel zoeken naar hoe je een bepaald moment nu het beste kunt aanpakken :)

groetjes

428 x gelezen, 0

reacties (0)



  • bailey2501

    Het voeden deden we niet samen, deed ik altijd alleen en inderdaad voedingskussen of wipstoeltjes/stoeltjes aan tafel en dan met een kussentje. Het badderen deden we altijd samen, om toch alle tijd voor 1 kindje te hebben en zoveel mogelijk stress te voorkomen. Badderen was zo het meest relaxed voor ons en de kleintjes.

    Je zult overal een eigen ritme in moeten vinden en dat gaat eigenlijk vanzelf allemaal.... Maar het blijft lastig om twee huilende kleintjes te hebben terwijl je er maar een kunt troosten. Je gaat er je weg wel in vinden!

    Nu ze zo jong zijn wisselt het alleen heel veel...straks blijft het vaak langere periodes hetzelfde ritme, misschien een troost haha