Engeltjes en vlinders...

het verdriet, iedere keer weer als je hoort dat er weer een engeltje naar de hemel ging... een prachtig vlindertje wat weg vladderde bij zijn of haar mama vandaan... de pijn en het verdriet maar ook het trotse gevoel... dit prachtige wezentje maakt je toch mama en papa, opa en oma, tante en oom... grote zus of broer... 

zelf werd ik trotse tante van zo'n prachtig engeltje...
Jaivy* is altijd in mijn hart... in mijn gedachte...

via dit blog wil ik al deze prachtige engeltes eren, laten weten dat we ze nooit zullen vergeten...

een vlinder vliegt vluchtig over het gras,
hij is wat verdrietig,
omdat hij ooit een mensje was.
hij is bedroeft, en zijn hartje doet pijn,
hij heeft maar 1 wens, en dat is bij zijn mama zijn.
Hij vliegt naar een huisje, ver van het veld,
daar woont zijn mama, is hem verteld.
Hij kijkt door het raampje,
ineens word hij blij.
Niet meer opgesloten in zijn eigen verdriet,
maar eindelijk vrij.
Hij keek door een raampje,
en zag wat hij wilde weten.
Zijn mama hield nog van hem,
ze zou hem nooit vergeten.
Dan vliegt het vlindertje terug over het gras.
Trots en sterk, omdat hij ooit een mensje was.

an angel in the book of live,
wrote down an infant's birth.
and mantioned as he closed the book,
.... too beautiful for earth.

xxx...