Zwanger en bang voor de toekomst

hallo lieve allemaal,


 


ik ben een moeder van 32 en heb een zoon van 10 en dochter van 6 de afgelopen periode hebben we veel na gedacht over nog een zwangerschap wij wilde er altijd nog één maar soms loop het leven wat anders en hebben andere dingen op dat moment aandacht nodig.ik heb de afgelopen periode veel getwijfeld van jaaaah naar nee het is toch goed zo het is mooi zo als het is en het idee van verandering benauwde me toch liet het me niet helemaal los en hebben we besloten om het een paar maandjes te proberen als het lukt dan krijgen we nog een lief kindje erbij en anders is het goed zo als het is we zijn al gezegend. en toen was het in een keer BINGO! oh wat was ik inees bang voor wat er komen gaat de veranderingen die er gaan plaat vinden en blijf ik wel gezond deze zwangerschap bij de vorige was ik heel ziek(darm ziekte) en werd onze dochter te vroeg geboren(de gyn heeft mij wel groen licht gegeven dat ze er vertrouwen in heeft dat het nu anders kan lopen maar garantie heb je nooit het is de vraag of ik het nog aan durf) ik hoop zo dat het goed gaat,en als het er straks is dat het goed is want ik vindt het nu zo eng en sta te trillen. waarom ben ik nu zo bang ben ik dan toch tegen mijn gevoel in gegaan die zij dat het goed was zoals het is? zijn er meer moeders die bang waren voor verandering? en ouders met een grotere leeftijd verschil  hoe ging dit bij jullie?


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 

3761 x gelezen, 3

In Overig

reacties (24)


  • baby32021

    Hoi! Ik heb twee dochters van 8 en 6 en herken dit heel erg. 6 jaar getwijfeld voor een derde. Toen ik eenmaal zwanger was, was ik de eerste weken erg aan het piekeren. Als alles maar goed is en goed gaat etc.

    Nu twintig weken zwanger van onze derde dochter en sinds ik haar laatst op de 20 weken echo heb gezien is de knop helemaal om. Ik ben weer helemaal verliefd en kijk erg uit naar dat ze er is! Ik kan echt genieten nu.

  • Love-my-boys

    Hier 11 en 7 en nu een ander half jaar bezig voor een 3e

    Altijd geroepen 2 en meer niet.

    En nu verlang ik echt naar een 3e kindje

    Alleen wil het niet vlotten.

    Wel dit jaar bevLlen met bijna 15 weken

    En september vroege mk gehad.

  • Barbamammie79

    Hier 5 kinderen... 20..18..15...6 en 3 jaar.

    Geloof me: het wordt super leuk

  • Mommyx3

    En eerlijk ik ken best veel mensen die zeggen dat ze altijd jammer/spijt hebben gehad dat ze niet voor een 3e zijn gegaan (in hun geval) maar ik heb nog nooit gehoord dat iemand spijt heeft dat ze wel voor een 3e zijn gegaan

  • Mommyx3

    En eerlijk ik ken best veel mensen die zeggen dat ze altijd jammer/spijt hebben gehad dat ze niet voor een 3e zijn gegaan (in hun geval) maar ik heb nog nooit gehoord dat iemand spijt heeft dat ze wel voor een 3e zijn gegaan

  • Mommyx3

    Dat is heel normaal. Wij hadden twee kinderen van 11 en 9 jaar en het leek ons heel leuk om nog een kleintje te krijgen. We gingen ervoor en in 1 keer raak. Toen kwam bij mij ook twijfel doen we er wel goed aan , ze zijn al zelfstandig beginnen we weer op nieuw. We hebben al twee gezonde kids. Maar al snel verdwenen die gevoelens. Helemaal als je klein mini mensje op de echo ziet spartelen. Wij zijn ontzettend blij dat we er voor zijn gegaan. We waren al gelukkig met ze 4en maar die kleinste is echt een verrijking van ons gezin. Ze zijn nu 13 , 11 en 2 jaar en stapelgek op elkaar. En ik vind het zelf erg leuk om dan in de tienerfase te zitten , gesprekken die ik heb met de oudste twee , voortgezet onderwijs wat spannend is en dan weer in de peuterfase te zitten 🥰

  • chantalll

    Oh wat fijn om te horen! Ik begin er al wat aan te wennen en jullie berichtjes helpen mij zeker

  • chantalll

    Oh wat fijn om te horen! Ik begin er al wat aan te wennen en jullie berichtjes helpen mij zeker

  • N22

    Ik herken niet de twijfel, maar zit wel de leeftijdsverschil. Zelf ook 32 , mijn zoontje wordt binnen 10 dagen 10 jaar en dochtertje van bijna 3j9m. Over kleine 10 daagjes krijg ik mijn 3e keizersnede en krijgen we een dochtertje erbij. Ik vind de leeftijd echt perfect. Zeker bij jou is je dochter nog wat ouder, heerlijk hoor zijn ze lekker zelfstandig en kun jij je helemaal op je babytje richten. Hebben ze ook begrip voor als mama even de baby moet voeden enz. Ik denk dat je twijfel heel snel weer overgaat. Eerste weken zijn altijd wat spannend, maar als je echt een bolle buikje begint te krijgen en het wordt allemaal heel echt, dan denk ik dat je er ook wel van kunt genieten en vinden kinderen het ook helemaal geweldig.

  • chantalll

    bedankt voor je berichtje dat is het ook zo het zal vast ook mooi zijn als ze wat ouder zijn en van een klein broertje of zusje kunnen genieten. ik had het graag allemaal wel iets eerder gewild maar het blijkt maar dat er voor alles een tijd is. ik lees dat je voor de derde keer een keizer snede zal krijgen waarschijnlijk zal dit bij mij ook zo verlopen bij mijn eerste was het een spoed keizer snede en bij ons tweede kindje omdat zij veelte klein en licht was en te vroeg geboren werd, ik heb vannacht gelukkig goed geslapen en voel me iets rustiger over het idee dat er nog een kindje komt maar het idee van wat er nog komen gaat zoals tja het moet er straks ook nog uit dat vindt ik ook spannend en of dit kindje dit keer wel goed groeit bij de eerste ging dat goed hij was wel wat licht van gewicht maar dat trok al gauw bij na de geboorte maar ons tweede kindje ik heb de hele zwangerschap niet kunnen genieten ik was ziek ze heeft nog tegen mij nier aan gelegen toen ben ik een paar dagen opgenomen geweest braken mijn vliezen te vroeg toen moest ik bed rust houden in het ziekenhuis en een week later bevallen 5weken te vroeg gelukkig was onze dochter een vechter maar vindt het ook spannend allemaal zoals weer een keizer snede maar dat komt vast goed ik ga mijn best doen om het los te laten en te vertrouwen dat het goed komt.

  • N22

    Ik hoop het ook voor jou, want als het fysiek goed zit dan is het ook makkelijker om positiever in de zwangerschap te staan. Zelf ook geen leuke zwangerschappen gehad. Bij mijn zoon ging er ook wlvan alles verkeerd in de zwangerachap, bij mijn dochter erg last van bekkeninstabiliteit. Maar vooral alle 3 de zwangerschappen super extreem misselijk en overgeven. Niet leuk,maar velukkig is dat nu achter de rug, nu heb ik zwangerschapsdiabetes, hoop er snel vanaf te zijn. En idd 3e keizesnede is niet niks, zie er ook wat tegenop,maar de gedachte van een kleine baby vrolijkt me wel weer enorm op en maakt het allemaal wat leuker. Ik hoop van harte dat het voor jou ook zo voelt strax en dat je een fijne zwangerschap mag hebben.

  • Jule3

    Oh wat is dit herkenbaar! Ben nu 36 weken zwanger van de derde. Mijn andere kinderen zijn 8 en 6 jaar en we hebben er lang over nagedacht. Toen het eenmaal in de eerste ronde raak was waren we toch echt erg geshockeerd en had ik veel gedachten zoals waar zijn we aan begonnen en het was toch wel goed zo....

    Niet een hele vlekkeloze zwangerschap te hebben gehad ( o.a geopereerd) kan ik er nu wel van genieten en heb ik zin in dit kleintje! En natuurlijk blijf ik het ook spannend vinden hoe het komt en hoe het gaat zijn weer. Maar ben ervan overtuigd dat het goed komt! Ik denk ook dat de hormonen veel hebben gedaan bij mij qua “negatief” denken

    Komt goed!

  • chantalll

    Ja het Is allemaal weer nieuw en spannend fijn dat je er nu naar uit kijkt! ik denk inderdaad dat de hormonen ook mee spelen maar ik was ook verbaasd dat ik mijn eigen grens over ging ik was het al wat aan het afsluiten maar toch ging er door mee heen maar als we het nog willen is dit wel mijn grens de ene dag dacht ik oh lijkt me leuk en de andere dag nee het is goed zo toch wilde we niet achteraf spijt hebben door het niet te hebben geprobeerd dus Wij waren ook geschrokken dat het toch zo was Mijn man was daarin tegen ook wel weer blij verast maar ik moet het nog even laten bezinken het komt vast goed we hebben genoeg liefde te geven ik hoop zo dat we straks met zijn alle hiervan kunnen genieten

    Bedankt voor je berichtje! En succes met de laatste loodjes

  • Wegaanvoor3

    Heej, ik heb ook al 2 kinderen, 1 van 10 en 1 van 7 . Bij mij kriebelde het al.lang en mijn man was inde lente ook om. En nu ben ik alweer ruim 21 weken zwanger. Ik had ook mixed feelings in het begin. Ene moment heel blij en het andere moment o jee waar zijn we aan begonnen . Maar ik merk dat ik sinds ik onze dame voel (sinds de14e week ongeveer) heb ik er zoveel zin in. Ook omdat ik merk dat mijn kinderen het ook heel leuk vinden. En dan nog soms denk ik, wordt wel weer heftig. Maar het lijkt me zo fijn om nu alle tijd aan een kleintje te besteden en het samen met de oudere kinderen mee te maken en om hun in hun nieuwe rol te gaan zien.

    Pff. Heel verhaal. Maar kort gezegd ik snap Je, en wennen heet de tijd nodig. Toen ik vorige keren zwanger was kon het me ook soms wel eens aanvliegen. Verandering is altijd spannend. Maar daarom ook leuk.

    Ik hoop dat je een voorspoedige zwangerschap doormaakt.

  • chantalll

    Dankjewel voor je berichtje ik hoop ook dat het voorspoedig mag gaan verder is verandering inderdaad spannend ik heb er toch wat moeite mee maar het komt vast goed

  • Moederkloek.

    Ons zoontje is nu 3,5j en we waren ook aan het twijfelen. Ik ben 6maanden geleden met de pil gestopt en in het begin wou ik gewoon ook echt nog met condoom vrijen. Stilletjesaan is dit veranderd en nu 9weekjes zwanger.

    Soms denk ik nog wel eens of ik er wel goed aan doe, maar dit gevoel begint nu stilletjes weg te gaan. Vooral na de 1e echo begon ik 't wat gemakkelijker te hebben.

    Dit is jullie kleine wondertje, die zo graag bij jullie wou zijn. Eens hij/zij er is, zullen we ons waarschijnlijk afvragen waarom we ooit zo getwijfeld hebben 😉

  • chantalll

    Ja dat hoop ik ook die gedachte van waar heb ik mij druk op gemaakt en dat het alleen maar een rijkdom is ik moet echt leren het een plekje te geven ik merk aan mijzelf dat ik niet zo goed tegen veranderingen kan als ik me ergens gelukkig en veilig in voel dit is weer een nieuwe weg en weet nu nog niet hoe ik me moet voelen maar jullie woorden doen me goed

  • Moederkloek.

    Zowel mijn vriend als ik kunnen ook niet goed tegen veranderingen. Toen we zwanger waren van ons eerste zoontje, schoten we ook eerst in paniek. Terwijl ik het zooo graag wilde.

    Na die eerste echo is het toen ook stilaan veranderd. Alsof we het eerst even moeten zien, alvorens aan de verandering te kunnen wennen..

  • Knuffeltjes87

    Het is voor mij mijn eerste met 33 jaar.

    Mijn hele leven wil ik al kinderen. Mijn moeder zegt altijd dat ik 2 turf hoor was en dat al zei. Door verschillende omstandigheden is het nooit eerder ervan gekomen. En nu zit ik op een maand of 7. En heb vanaf het moment dat ik het weet wisselende gevoelens.

    Jippie eindelijk dat lang verwachte en gewenste ukkie.

    Omg mijn leven gaat nooit meer zo als anders zijn.

    Jeetje kan ik dit wel ( al die jaren zegt iedereen wel dat ik echt een mama ben maar toch)

    En soms ook een beetje de angst van hoe gaat t dalijk zijn. Een ieder zijn leven staat natuurlijk al wat op zijn kop door de corona. Voor mijn gevoel pas ik dus niet mijn bekende leven aan, maar een situatie waar ik ook nog mijn weg in aan het vinden was.

    Dus ja die angsten herken ik zeker. Maar ik ben er ook van overtuigd als we ons best doen en het liefde krijgt zijn we al meer dan over de helft.

  • chantalll

    Bedankt voor je antwoord We willen zo graag genieten en geen angst hebben ik heb al twee kinderen en ik kan jou ook gerust stellen de liefde die je straks gaat voelen is overweldigend iedere dag groeit nog mijn liefde voor hun

  • Baby.nr.4

    Ik denk dat iedereen dit heeft.

    In theorie kun je ergens helemaal achter staan.

    Maar als er eenmaal een baby in je buik zit kun je niet meer terug, dus slaat dan vaak even paniek toe.

    Komt goed hoor!!!

    Een hele fijne zwangerschap toegewenst

  • chantalll

    Dankjewel voor je berichtje er is inderdaad geen weg meer terug dat is eng het komt vast goed ik hoop dat deze verandering ons nog gelukkiger zal maken aan de liefde voor elkaar ligt het in iedergeval niet

  • baby32021

    Och ik herken dit wel bij de derde. Ik heb er ook zes jaar over nagedacht. En de eerste drie maanden van de zwangerschap stond ik hormonaal zo op de kop dat je over van alles gaat denken. Nu stabiliseren de hormonen en kan ik veel meer genieten en het loslaten. En ben ik gewoon heel blij met dit wondertje ❤️

  • chantalll

    Fijn om te horen dat ik niet de enige ben ik wil zo graag dat het onzekere gevoel weg gaat want ik hou zoveel van mijn kinderen en ondanks dat ik bang ben dat het mischien niet de juiste keuze was omdat mijn gevoelens heen en weer slingerde hoop ik hier straks ook van te genieten