Soms mis ik haar

Hoi Meiden,

Ik moet het even van me afschrijven, ik schiet er ip niks mee op maar het lucht misschien wel even op...

Het loopt al een heel lange tijd niet goed tussen mijn zus en mij... Ze heeft me in de laatste maanden van 2010 laten weten dat ze me niet meer wil zien in ieder geval de komende jaren niet, onze levens zijn te verschillend zegt ze.. En ik heb geen respect voor hun en zo waren er meer verwijten... Ik mis haar eigenlijk heel erg, en met tijden kan ik het los laten en met andere momenten doet het diep van binnen enorm veel pijn...Ze kent haar laatste neefje en nichtje ook maar amper,  Nilan de jongste heeft ze maar 3 keer gezien en nog nooit vast gehouden, Fleur (middelste) weet niet wie ze is, tuurlijk wordt er thuis wel over haar tante gesproken, je houd herinneringen toch levend... Dit doet wel pijn, deze kindertijd komt nooit meer terug, en ze kunnen dit samen nooit meer beleven... De oudste kent haar tante wel, en mist haar heel erg, gelukkig doet mijn zus wel leuk en normaal tegen haar, en dat ontroerd me dan ook enorm... Ook de doop was ze niet aanwezig dat maakt me verdrietig en leeg van binnen, Zo ook de kerst en oud op nieuw voelen leeg zonder aanwezigheid van haar, al was het maar een telefoontje een smsje of zelfs maar een kleine  groet op hyves had al veel warmte gegeven... Nu denk ik dat zij ook wel de reden zal hebben anders zet je iemand niet uit je leven, maar het moeilijke vind ik dat ik me niet kan herenigen in haar argumenten...  Ik ben me geen kwaad bewust, en ben bereid serieus naar mezelf de kijken, maar die kans krijg ik niet, en de dingen die ze me wel aangaf (via sms)vond ik niet terecht...Echt heel lastig, want dit is het laatste wat ik wil...Mijn zus en ik hadden altijd heel veel contact en we deden heel veel samen, we zagen elkaar veel, en mijn idee waren we dikke maatjes. Helaas lijkt zij er heel anders over te denken, dat doet me erg veel pijn... Ik stond altijd voor haar en haar partner klaar, maar nu dit...  Ik vind het zo moeilijk, het voelt erg leeg... Ik zie haar wel eens, maar ze zegt niks, en meestal ontwijkt ze mijn blik ook. Ik voel me dan echt doodgezwegen... De mensen in onze omgeveing weten veelal niet wat er speelt, en reageren vaak onwetend(logisch) en dat brengt moeilijk situatie's te weeg... Soms denk ik moet ik dan eerlijk zijn, maar ik wil er eigenlijk niemand bij betrekken...Of over informatie geven... Het is tussen haar en mij... Niet tussen de mensen die ons dan samen treffen...

Beetje warrend verhaal, maar ben blij het even van me af te schrijven

Liefs Catheleine

363 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • silly83

    pff, wat erg als je zo'n relatie hebt met je zus. ik zie mijn zus niet vaak, maar wat je nu zegt is toch ook wel heel erg moeilijk lijkt me. Vooral ook voor je kinderen. Misschien is het dan wel goed om even afstand te nemen en dan over een tijdje "opnieuw" te beginnen. Alleen denk ik dat je niet alleen haar wensen hoeft te respecteren, jij mag ook keuzes maken. Dus als jij toe bent aan contact over een tijdje dan zou ik niet inzien waarom je haar niet zou kunnen benaderen. Succes en sterkte ermee..!!!

  • mamav4

    ik kom toevallig terecht op je pagina en ik wil je veel sterkte wensen, ik heb het zelfde voor. Onze levens is te verschillend om te kunnen omgaan met elkaar zonder ruzie en discussie. Ik mis m'n zus dagelijks maar ja, ik heb ze al niet meer gezien/gehoord sinds eind november, misschien is het beter zo denk ik dan

  • Jannekus

    Hey Catheleine,

    Ik vind het ontzettend naar voor jullie dat het contact niet goed verloopt. Maar kijk uit dat je er beide geen spijt van krijgt...........ik ben twee jaar terug mijn zus verloren, gelukkig hadden wij wel goed contact, maar ik moet er niet aan denken dat zoiets gebeurd in jullie situatie. De verloren tijd kun je niet meer inhalen......dat klopt.......maar je kunt misschien wel een nieuwe start maken, en er samen voor gaan?!

    Veel succes!!

  • LindaKP

    Ik wilde net zeggen hoe ontzettend knap ik het vind dat je gewoon alweer nachtdiensten werkt! Maar goed, jij had kennelijk ook een 'klik' met mij gevonden als bv moeder!? Leuk hoor! Kunnen we wat ervaringen uitwisselen. Ik las dat je ook nog steeds nachtvoedingen geeft? Ons ventje komt tegenwoordig weer standaard om 12 en 4 uur, dus heel vermoeiend op het moment. Daarbij wil hij nog steeds niet goed aan het vaste voedsel, dus was ff lastig (nog wel hoor!), maar ik probeer het meer los te laten en hem niet te pushen, want het werkt toch niet...
    Hoe gaat het bij jullie?? Jij hebt nog twee kleine spruitjes rondlopen zag ik, zal af en toe helemaal een drukte van jewelste zijn zeg! Maar wel leuk!!?
    Tot horens! Groetjes, Linda

  • LindaKP

    Oh, ja wat naar zeg!! Echt een heel vervelende situatie.
    Ik ben er wel van overtuigd, dat als de liefde zo diep zit, dat het ooit weer goed komt. Misschien gaan jullie ooit weer eens dezelfde koers varen... Als jullie levens wat meer 'op elkaar gaan lijken'? Ik hoop het van harte voor je, want dit is en blijft een gemis!! Sterkte ermee...

  • ukjepuk

    wat een vervelende situatie. Ik hoop dat het je goed heeft gedaan dat je even van je afgeschreven hebt.
    Het lost de situatie niet op maar dan ben je het toch even kwijt. Ik hoop dat het weer goed gaat komen, misschien heeft het even de tijd nodig en gaat ze ook inzien dat je er zo rot onder voelt...

    Liefs