Naast vermoeidheid, jeukende borsten en een rare smaak in mijn mond heb ik de hele tijd zin in eten. Ik ben blij dat de kwaaltjes zich opstapelen. Dit maakt mij toch een stuk zekerder over mijn zwangerschap. Ik kan het niet helpen dat ik nog steeds niet helemaal blij kan zijn uit angst voor een miskraam en dat HAAT ik.
Maar goed, hoop dat het over gaat als we de echo hebben. Ook al zei de ass gyn dat het nog geen zekerheid was dat het dan goed zou blijven. Waarom zegt ze zoiets??
Morgen ga ik weer met een vriendin naar de kerk om een kaarsje te branden als bedank voor het wondertje in mijn buik (en dat het dus goed mag blijven gaan!). Ze heeft voor ons een taart gebakken, die schat, om het met z'n allen te vieren.
Nou, vanavond maar weer vroeg naar bed. Gister lag ik ook al om 2300 uur te pitten. Het worden wel saaie weekenden op deze manier, haha!
Liefs, Caroline
reacties (0)