De eerste twijfel

Op het punt dat we al een half jaar bezig waren begon de twijfel, zo'n 70% is dan zwanger en na een jaar 80%, dus de kans is in het tweede half jaar zoveel kleiner. Bij de 9e ronde was het wel een grote teleurstelling, zeker omdat goede vrienden vertelden dat zij een kindje verwachten eind november. Bij hen was het gelijk raak. Natuurlijk super goed nieuws, maar ik was er wel verdrietig over.

Bij de 10e keer verraste mijn man mij met het voorstel om nu maar een afspraak te maken met de dokter. We hebben het hier al wel eens over gehad en omdat je eigenlijk een jaar moet wachten mezelf afgeremd en voorgenomen om na onze vakantie te gaan als we in de 12e ronde zitten.

De volgende dag de dokter gebeld en we mogen gelijk langskomen. We hebben nu komende maandag een afspraak, precies 2 jaar na ons trouwen. Dit weekend alles voorbereidt, cyclusinfo, termperatuurkaart geprint. Vind het nu wel spannend of we hier wat mee op gaan schieten en of dit ergens toe leidt.

Wel raar om hierover nog niets tegen je ouders te vertellen terwijl we normaal alles delen. Aan het begin dacht ik na over leuke ideeen om het te vertellen voor sinterklaas, daarna voor kerst en toen als cadeautje voor verschillende verjaardagen. De verrassing is nu wel weg als we dit gaan delen. Samen afgesproken in ieder geval nog niets te zeggen voordat we weten wat de resultaten zijn van de dokter. Gelukkig kan ik het nu al wel delen met een paar goede vriendinnen. En het hier van me afschrijven lucht ook verrassend op.