Bruiloft

Moeilijk... Al maanden loop ik met m'n hoofd in de wolken. M'n mannetje en ik gaan trouwen!<3 inmiddels zijn we druk bezig met alle voorbereidingen. Ik loop echter tegen 1 ding aan en dat was m'n oma (en dus tante, want die zal haar rijden) uitnodigen. Na de scheiding van m'n ouders hebben mijn opa oma en tante eigenlijk niks meer van zich laten horen. Althans niet anders dan een kaartje sturen bij verjaardag (naar m'n moeder, terwijl ik bij m'n vader woonde) dit contact verwaterde dus. Totdat mijn opa vorig jaar overleed. Ik heb toen al mijn moed bij elkaar geraapt en gebeld om te condoleren. Nadat ik de wind van voren had gekregen want waarom bel ik nu pas?! Nu is het te laat. Wilde ze graag dat ik kwam op de crematie. Nogmaals m'n moed bij elkaar gesprokkeld en ook m'n tante gebeld. Die wilde eigenlijk niks van me weten. Bij het opnemen van de telefoon wist ze niet wie ik was. Tot wel drie x toe:'met wie??' Omdat ik gewoon m'n naam bleef herhalen kon ze natuurlijk niet anders dan terug praten. Vervolgens was t de lijn die stoorde ze verstond mij niet. Nou ja lang op m'n lip gebeten en gesprek afgemaakt. Vervolgens op crematie zich aan mij voorstellen want jou ken ik niet? Dit terwijl m'n neven mij direct herkende (m'n oma overigens ook..) Maar goed dat allemaal terzijde. Na dit alles proberen we zo goed en kwaad als t kan het contact te behouden. M'n oma gaf aan dat ze dit graag wilde. Overigens heeft ze, na crematie, ook nooit meer zelf contact opgenomen maar ok, mensje is al in de 90. Ik probeer dus eigenlijk zo goed en kwaad als t kan contact te behouden :s Uiteindelijk van de week gebeld naar m'n oma met als doel te vertellen van onze trouwplannen. Nu komt het... M'n tante nam op.. Dus ik zeg vrolijk m'n naam en weer... Met wíé? Ik herhaal weer m'n naam en toen was ze stil.. Dus ik zeg doe nou niet zo flauw. Zegt ze pardon?! Ik zeg ja elke x als ik bel krijg ik dit. Zegt ze: wil je je grote mond tegen mij houden. Nou ik stond echt perplex.. Ben er verder niet op in gegaan en zei nou ik bel voor oma. Hoor ik d'r op de achtergrond nog wat zeggen tegen m'n oma dus dacht laat maar ik doe gewoon leuk en lief. Maar had toen al helemaal geen behoefte meer om d'r uit te nodigen. Heb t m'n oma ook nog maar niet gevraagd.. Zucht.. Wat zouden jullie doen?? Ik weet t is onze dag maar ja m'n pa zei al je komt er eigenlijk niet onderuit om ze niet te vragen. Als ze er achteraf achter komen ia het helemaal ruzie.. Zat al te denken om alleen m'n oma een uitnodiging te sturen.. Maar ja die komt dan of niet of alsnog met m'n tante... Pff... Wat een gedoe zeg.. Sorry voor dit lange en wellicht onsamenhangende verhaal moest t echt ff kwijt.. Hoop dat jullie een goed advies voor m hebben!