Jamaica...here we come!

Jaaaaa, we vertrekken zometeen met z'n drietjes naar Jamaica! We zitten nu in de vertrekhal. A'dean's eerste vliegreis en de zoveelste voor Mama en Papa...maar je zou haast denken dat het Mama's eerste keer is. Ik vind het ooo zo spannend om met A'dean op vakantie te gaan. Zelfs naar de supermarket is al een hele onderneming, laat staan voor 2 weken samen weg :-)

Ik was dagen bezig met het aanvullen van mijn lijstje van benodigheden die ik echt niet thuis mag vergeten. Alles lijkt belangrijk en is samen heel erg veel. Vooral de gedachte: 'Wat als'...had als gevolg dat hij meer bagage heeft dan wij afzonderlijk...hihihihi. Van kleding tot en met voeding (als reserve, naast de bv), van speelgoed (hij kan zich vervelen) tot en met beddegoed (ik vind het fijner als hij zijn eigen lakens gebruikt), verzorgingsprodukten, luiers etc. etc. alles moet mee!

Waarom Jamaica? Mijn echtgenoot is een Amerikaan, maar zijn voorouders komen oorspronkelijk uit Jamaica (daar zijn we ook 1.5 jaar geleden getrouwd). Hoewel het grotendeel van zijn familie in Amerika en Canada wonen, heeft hij nog steeds familie op Jamaica wonen. Daarnaast zijn zijn vader, moeder en jongste zus van 15 jaar vorig jaar gereemigreerd naar Jamaica (voor een aantal jaartjes).

Hij heeft hier op Curaçao echt geen enkel familielid, behalve A'dean nu. Het breekt altijd mijn hart als er speciale momenten zijn in ons en hun leven die hij niet altijd kan delen met zijn familie (we doen altijd ons best om van de partij te zijn, maar dat lukt niet altijd). Verjaardagen, verlovingen, huwelijken, afstuderen, thanksgiving, kerst etc. etc. en het belangrijkste tot nu toe in zijn leven: hij is nu ook een Papa! Met kerst was iedereen samen in Amerika, maar zij wonen in Washington en daar is het nu veel te koud voor A'dean, die te klein is voor de overgang van tropisch warm naar ijskoud en sneeuw. En zijn ouders kunnen niet zo vaak weg daar zijn zusje nog leerplichtig is.

Alle contact sinds A'dean's geboorte is gebeurd via het internet in tegenstelling tot mezelf, die altijd vol trots met hem pronkl En je familie (zeker je ouders) kennis laten maken met jouw zoontje is zo'n speciale ontroerende gelegenheid dat het eigenlijk persoonlijk moet gebeuren, vind ik (als de mogelijkheid bestaat). Dus, gaan we dat nu even mooi doen!

Het zal een warm ontvangst worden als we daar aankomen. Op Jamaica wordt er al een aantal dagen afgeteld tot D-Day...het eindelijk ontmoeten en knuffelen van hun kleinzoon. Met de gedachte dat we wel vaker met vakantie zullen komen, hebben ze een kamer voor hem ingericht met ledikant, badje en al. Wat zal A'dean verwend worden!!!