Snotneusje, prutoogje en krampjes

Vanaf zijn geboorte heeft kleine Max af en toe last van een vies oogje. Een kleine smet op een anders perfecte baby. Eigenlijk had ik gedacht dat met regelmatig schoonmaken het oogje na een week of twee toch wel zeker weer goed zou zijn. Maar het was slechts het begin van de typische babykwaaltjes. Want meneer heeft nu ook last van krampjes (zo zielig) en af en toe een verstopt neusje (waarschijnlijk opgelopen van de kraamvisite).

Op zich natuurlijk niet zo dramatisch, maar voor een nieuwe moeder leidt het toch tot onzekerheid. Ik schoot dan ook compleet in de stress toen hij bijna niet door zijn neusje kon ademen. Zag ik daar nu een blauwe waas om zijn lippen verschijnen tijdens het slapen? In lichte paniek belde ik met de weekenddienst van de huisarts. Gelukkig mocht ik langskomen, maar er bleek op zijn snotneusje na niets aan de hand. Met een neuspeertje en een zoutoplossingspray mocht ik het verstopte neusje proberen vrij te maken. Meneer dronk nog goed en was niet suf dus ik had me voor niets zorgen gemaakt.

Tja, een moeder met slaapgebrek kan niet zoveel hebben. Dus het is ook niet zo vreemd dat deze paniekerige reactie komt op het moment dat de kleine nauwelijks slaapt van de krampjes. Bij ons op de arm kan meneer wel ontspannen, maar dat is natuurlijk geen doen. Voor krampjes blijkt er helaas geen kant en klare oplossing. Bij de huisarts en het consultatiebureau wordt verteld dat het erbij hoort omdat de darmpjes moeten wennen aan de voeding en dat dit wel tot 3 maanden kan duren. Er zijn homeopatische druppeltjes, luchtfietsen en goed laten boeren als mogelijke remedies. Maar geen enkel middeltje werkt 100%.

Na het invoeren van meer regelmaat slaapt Max nu in ieder geval weer in zijn eigen wiegje. We hebben hem in een puckababy slaapzakje te slapen gelegd zodat hij zichzelf niet meer wakker slaat en beter kan ontspannen. Het werkt alleen nog niet altijd 100% want de kleine knul houdt van bewegingsvrijheid en dan vertikt hij het om te gaan slapen met het slaapzakje en blijft hij huilen. Maar hij slaapt nu in ieder geval meestal minimaal een uur achter elkaar. Dit is nog steeds veels te weinig want hij zit nu op nog steeds maar 12 uur slaap per dag. Dit hoort meer richting de 16 tot 18 uur te zijn. Ook het voedingsschema was door het slechte slapen helemaal door de war. Hij kwam veel vaker dan om de 2 uur omdat hij vaak te moe was om de borst goed leeg te drinken. En dat werkt natuurlijk weer krampjes in de hand. Gelukkig gaat het nu iets beter, maar het blijft pittig.