Het bloedverlies van vrijdag maakte me gek. Ben ik nog zwanger? Of niet? Ik wist amper met mezelf om te gaan. Maandag heb ik dus de verloskundige gebeld en kon ik gelukkig vroeger voor een echo. De echo kon vandaag al worden gemaakt. De zenuwen gierden door mijn lijf en ik durfde amper te liggen om te weten te komen hoe we ervoor stonden. We waren echt megaverrast toen we een kleine mini-mini-mini zagen met JAWEL een kloppend hartje!! Zo vroeg, zo goed! Achter mini-mini-mini zat een vochtvlek. Daar komt het bloed waarschijnlijk vandaan. Het kan een cyste zijn, een tweede (verloren) vruchtzakje, restbloed van iets voorgaands en zo zijn er nog ontelbare mogelijke oorzaken, die nu nog niet vast te stellen zijn. Het feit is, het zit er en wat dat verder gaat doen weten we niet, maar... dat sterk kloppende hartje kan daar vast wel tegen. Wij zijn opgelucht en moeten natuurlijk evengoed nog altijd vol spanning de komende weken door, maar met goede hoop.
Het is iets priller dan ik berekend had, maar ik wacht nog even met aanpassen. We krijgen over twee weken weer een echo.
reacties (0)