Ik ben woedend maar echt woedend!
ik ben normaal een heel geduldig en sociaal dame maar dit gaat erover!
Kben opgenomen in ziekenhuis wegens voorweeen en verdund baarmoederhals.
dit is dag 2 gistere avond en deze morgend ging alles redelijk goed.
maar de verpleegsters die nu hier werken trekken op niks echt waar!
deze middag was er een bommelding en waren ze aan het voorbereiden op een eventuele evacuatie die achteraf dan toch niet doorging wegens een grappenmaker.
toen werd ik beter behandelt als nu!
ik werd aan de monitor gezet normaal voor een halfuur maar ze zijn me vergeten dus lag ik er een uur aan. In plaats van die op een redelijke volume te zetten stond die loeihard waardoor ik en de buren zenuwachtig werden 2 maal heb ik gebeld. Eerste keer kwam ze langs zei dat ze zo meteen zou komen en is verdwenen. Heb dan teruggebeld heeft ze zich verondschuldigd dacht oke ik overdrijf misschien wel. Heb haar gevraagd om mijn medicatie voor maagzuur niet 1 keer gebeld maar 4 keer.
Elke keer kwam ze en zei ze ahja ben je vergeten ik kom nu.
uiteindelijk zelf gegaan.
heb heel wat medicatie gekregen en loop hele avond met hardkloppingen en rode wangenze kwam tempraturen en zei huh raar alles is normaal.
gelukkig had ik mijn suikermachine bij wat blijkt dat ik op een zo goed als nuchtere maag een hoge suikerwaarde heb wat ik nog nooit heb gehaald.
bel haar op komt ze langs en zei ah oeps vergeten te melden dat je door die medicatie hoge suiker maakt nou serieus?
dan zei ik van kun je me even helpen wil van shirt veranderen door het zweten zei ze ik kom terug. Halfuur geen nieuws was het beu ben dan zelf beginne knippen in mijn shirt zodat ik die toch kon veranderen. Mislukt mijn infuus doet pijn.
heb haar teruggebeld en zei kan je mijn infuus maken zegt ze nee hij ligt goed je bent gewoon geïriteerd door de pleister kom die zo veranderen nu wacht ik verdomme een halfuur is ze er niet.
Nu wil ik niets meer van deze shiftverpleegsters ik voel me percies een last en weet zeker dat ze nu lekker over me aan het praten zijn!
maar ik mag niet uit bed normaal en zeker een stress hebben is gevaarlijk voor mij en de 2 baby's in mijn buik!
Nu heb ik echt gezworen ze niet meer op te bellen en met deze pijnlijke infuus te slapen. Dit is echt de laatste keer. En morgen ga ik zeker mijn beklag doen.
overdrijf ik of heb ik echt wel reden tot kwaadheid.
sorry maar moest mijn hart luchte
reacties (0)