Ben ik nu wel een goede moeder??

Misschien is de titel een beetje overdreven hoor.. maar ik weet niet goed hoe ik het anders moet omschrijven..

Mijn verhaal:

Gijs is nu (morgen) 1 mnd.. en laat ik voorop zeggen, wat een ontzettend lekker ding!!! En een liefde wat ik voor m voel!.. In mijn zwangerschap was ik zoooo bang of ik wel net zoveel van dit kindje kon houden als van Jurrian (ons 1e kindje)... maar na 1 blik op dit kleine manneke en ik wist direct dat dat onzin was en ik vraag me af waarom ik me ooit zorgen heb gemaakt...
Maar Gijs huilt... veel... soms wel erg veel.. En waar het aan ligt??? Hij krijgt zijn natje, zijn droogje, liefde tijd en aandacht en zijn antikrampjes..
Soms lijkt het wel (en of het echt zo is.. het zal best) dat hij 2 uur na zijn voeding nog meer wil.. (soms wel eens na een uur!) En ja.. hij heeft dan echt genoeg gehad van zijn vorige voeding.. want die wil hij dan soms niet meer. Dan doe je weer een nieuwe fles maken, hij lummelt er een beetje aan, neemt 2 slokken en houd dan op.. en is vervolgens weer een half uur stil.. Slaapt dan half/half een uurtje en komt vervolgens weer en neemt dan weer een hele fles en neemt dan wel ineens een lange ruk slaap. Tussendoor huilt ie veel.. En het stomme is.. in de avond/nacht gaat het goed.. Vanaf 19:00 uur keert hier de rust in huis.. en is het stil.. Heel stom.. en wat we anders doen dan daarvoor.. geen idee.. maar de hele dag door is het maar een beetje aftasten wat ie wil en hij krijgt van alles een beetje.. maar het lijkt maar niet goed genoeg te zijn voor hem. Ik ben dus nu ook min of meer op het punt gekomen om nu zelf de touwtjes in handen te nemen en zelf zijn regelmaat te bepalen, want in zijn voedingen zit ook nog totaal geen regelmaat!...
Ik ben daarom van plan om hem (om grof te zeggen) te laten huilen... en daar bedoel ik mee dat ik hem zijn fles geef, luier veschoon, een poos met hem te gaan kroelen en hem dan in bed te leggen in plaats van de box of de kinderwagen... En als ie dan gaat huilen.. hem ook te laten huilen.. (natuurlijk als ie echt overstuur raakt natuurlijk wel naar m toe ga..) Maar.. denk ik nu slecht?? Ben ik daarom dan misschien ook een slechte moeder als ik dit mijn kind wil aandoen?? Om hem, bijvoorbeeld, een half uur te laten huilen??

Net heb ik hem, na weer zo'n dag, ook maar in bed gelegd na de fles, hij heeft volgens mij in totaal een half uur gehuild natuurlijk was hij af en toe ook wel eens stil.. maar al met al duurde het een half uur voordat hij echt stil was en in slaap was gevallen.. Nu op dit moment slaapt hij nu dus al een uur! en hoe! Hij snurkt het uit (heeeeeel schattig!!)... En toch vraag ik me af of ik hier goed aan doe.. om hem zo een half uur in zijn eigen sop gaar te laten koken..

Ook heb ik gezegt dat ik graag 3 kinderen wil.. maar zoals het nu gaat wil ik daar totaal niet meer aan denken! Met Jurrian ging alles van een leien dakje.. Ok.. hij huilde ook veel.. maar na ik hem 1x een half uur heb laten huilen was hij ook daarna een compleet ander kind en hebben we nooit geen problemen meer met m gehad. Maar met Gijs is het compleet anders.. zo zwaar soms! Vorige week woensdag zat ik er echt door en dacht echt: Heb ik dit ooit gewild??
Ik vind het ook heel erg dat ik nu dus denk dat ik het 3e kindje (wat er dus nog lang niet is) geen kans wil geven.. 
Ik heb mijn zwangerschap met Gijs ook lekker gewoon beleefd.. en niet alsof het de laatste was.. Ik heb altijd gedacht dat er nog een 3e zwangerschap zou komen en dat ik, in die zwangerschap, afscheid zou nemen van het zwanger zijn. Want hoe mooi is het om zwanger te zijn?? Dat is toch geweldig! Dat jou lichaam een kindje kan maken en dragen. En ik vind het verschrikkelijk om te weten dat ooit die tijd voorbij zou zijn. Maar ik dacht dus echt dat ik daar langzaam naar toe zou leven.

Ok.. nu draaf ik misschien een beetje door... Maar zoals ik me nu voel komt er echt geen 3e.. (ook doet mijn onderkantje na een mnd nog steeds pijn.. het lijkt soms net alsof ik net bevallen ben)

Ik voel me dus behoorlijk onzeker op het moment.. en ik hoop ook dat ik dit een beetje duidelijk en begrijpelijk heb kunnen typen .. want ik voel zoveel twijfel en ook zoveel andere dingen tegelijk..