Echo en auto-ongeluk

Ja, niet schrikken van de titel! Het valt mee.. eerst maar even het leuke nieuws:

Gisteren de eerste echo gehad. Alles was in orde. Het hartje klopte, 169bpm en was 1,6 cm groot.

Tja niet veel te zien op zo'n scherm, behalve een bewegingloos cashewnootje... Maar goed, ik heb de zwangerschapsverklaring opgestuurd naar mijn werk. Kunnen ze ook niet meer zeuren.

Vanmorgen voelde ik me redelijk en besloot de auto te pakken... Mijn moeder had me om een gunst gevraagd en wilde haar helpen.

Vlak voor de brug was het super druk en ineens remde een auto heel hard voor mij, waardoor ik niet op tijd kon remmen. Ik hield op zich genoeg afstand en reed niet te hard, dus raakte mijn voorganger gelukkig niet hard. We stonden wel gelijk stil, waardoor een auto achter mij volop op mij inreed. Zij reed blijkbaar wel iets harder dan slim had geweest in die situatie.

Schade: aan de voorkant amper schade en mijn voorganger had ook niets zichtbaars. Misschien iets verbogen of wat lakschade. In ieder geval niet veel. De achterkant van mijn auto had aan weerszijden van de trekhaak deuken. Ook gaat mijn kofferbak niet meer open. De auto achter mij is total loss verklaard en moest weggesleept worden.

Ben heel erg geschrokken. Vooral op het moment dat ik de auto achter mij dichterbij voelde komen, heb ik mij schrap gezet en was doodsbang. Het was een harde klap. Mijn nek heeft wel een verkeerde beweging gemaakt, want kreeg gelijk last. Een ambulancebroeder heeft nog naar mijn nek gekeken en zei dat mijn wervels in orde waren, maar dat ik wel aan de bel moest trekken, mochten de klachten erger worden.

Ben blij dat mijn autootje nog leeft en dat het gelukkig allemaal is meegevallen. Ben ook vooral blij dat de airbag niet open is gegaan, ivm de baby.

Kort daarna kreeg ik telefoon. Het was mijn bazin. Heb haar gelijk verteld wat er was gebeurd. Ze reageerde heel meelevend (ook al komt het bij haar niet oprecht over). Ze wilde gelijk weten of ik me dan al beter voelde omdat ik besloten had om op pad te gaan met de auto. Tja, ik heb momenten dat ik me even goed voel, maar om te komen werken? Heb haar gezegd dat ik mij niet prettig voel als ik alleen daar sta en ik word niet goed, dat er dan niemand is om mij op te vangen. Waarop zij antwoorde dat ik dan samen met iemand zou staan. Beetje raar verhaal allemaal, want als ik mij weer beter meld, kan zij niet verantwoorden om 2 personen in te zetten, gezien het zo stil is en er amper omzet wordt gedraaid.

Heb trouwens ook in een formulier aan de arbo aangegeven dat ik ook stress heb van haar, waardoor ik er ook erg tegenop zie om weer aan het werk te gaan. Doe namelijk hard mijn best, maar zij kan alleen maar negatief doen. Loop op mijn tandvlees daar en ben bang om fouten te maken. Had al last van faalangst, maar die is de laatste tijd alleen maar erger geworden. Het is gewoon zo'n ongevoelige trut! Hopelijk nemen ze dat serieus.