Vervolg IUI 1

Hallo bb-vriendinnen,

Hier weer even een update hoe de afgelopen week is verlopen. Het was echt een rollercoaster van emoties, te beginnen met vorige week vrijdag 4 nov. Toen kregen we dus te horen dat we deze cyclus nog mee konden voor onze eerste IUI, want ik zat op dag 11 en dat was nog goed om te beginnen met FM1.

Vorige week vrijdag was er dus een folikel aan de linkerkant van 12 mm en aan de rechterkant waren ze kleiner. We mochten dus na het weekend (maandag 7 nov) voor de 2e FM komen. Wij vol goede moed naar het ziekenhuis en toen onze gyn op het scherm keek kon ze de folikel aan de linkerkant niet meer vinden, wel zat er aan de rechterkant inmiddels een folikel van 12 mm. Onze gyn vreesde dat de eisprong al achter de rug was en zelf dacht ik dat ook, omdat ik zondagavond buikpijn had gehad. Maar omdat de folikel dan in 3 dagen meer als 7 mm was gegroeid vond ze het verstandig dat we toch woensdag weer terug zouden komen, zodat ik dan bloed kon laten prikken om te testen of ik wel een eisprong gehad heb en om toch nog een FM te doen. Wij waren, zoals je zult begrijpen, behoorlijk teleurgesteld en er van overtuigd dat we deze ronde geen inseminatie meer zouden hebben, omdat we te laat waren.

Daarom voor de zekerheid 's avonds nog maar even romantisch geklust ;-) en woensdag weer terug naar het ziekenhuis voor FM3. De gyn ging kijken en ze zei, kijk daar eens aan de rechterkant. Daar zit een eiblaasje van 17 mm. En aan het baarmoederslijmvlies kon ze zien dat ik nog geen eisprong gehad had...Je had het gezicht van manlief moeten zien. Helemaal opgewonden! Aangezien mijn eiblaasjes toch wel snel blijken te groeien, heeft de gyn met ons besloten om meteen die avond de pregnyl-prik te laten zetten (viel reuze mee) en dat betekende dat we afgelopen vrijdagochtend de inseminatie zouden hebben.

Afgelopen vrijdagochtend (11 nov) was het dan zover. De wekker stond vroeg, want manlief moest zijn zaad om 08.00 uur inleveren bij het laboratorium in het ziekenhuis en dan zou het om 09.30 uur bij mij worden ingebracht. Manlief moest dus vroeg aan de bak! :-) We zijn samen naar het ziekenhuis gegaan en hebben daar rustig zitten wachten tot het zover was. Om 09.30 uur werden we binnengeroepen en werden alle gegevens gecheckt. De gyn gaf aan dat er 35 miljoen zaadcellen waren met een beweeglijkheid van 88%. Uiteindelijk werden er 25 miljoen zaadcellen bij mij ingebracht. Daar zou toch wel een match kunnen ontstaan met mijn eitje zou je zeggen ;-) De inseminatie viel reuze mee, wel de hele dag een soort van buikpijn gehad, maar gisteren was dat gelukkig over. Nu zittten we dus weer op het wachtbankje en zijn benieuwd! Het zou toch super zijn als het zou lukken met 1 poging. Tuurlijk zijn we niet al te positief om teleurstelling te voorkomen, maar we hebben nu wel meer hoop als normaal!

Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie meeleven en lieve berichtjes en we duimen dat het onze ronde wordt!

Veel liefs, Bertine