Woensdag 20 maart ben ik bevallen van een gezonde zoon, genaamd Hamza! Hij is 55 cm lang en maar liefst 4200 gram!
Rond 14:30 uur begonnen de weeën. Omdat ik bij Sami veel bloedverlies had, moest ik deze keer in het ziekenhuis bevallen. Rond 19:00 uur kwam de verloskundige en had ik vijf centimeter ontsluiting. Opgelucht dat het best snel ging, was ik erg teleurgesteld dat ik nu geen pijnbestrijding meer kon krijgen, aangezien ze dat niet meer doen na vijf centimeter. Een klein half uurtje later kwam ik in het ziekenhuis aan en aldaar ben ik vrij snel onder de douche gaan staan. Het opvangen van de weeën viel me erg zwaar, maar gelukkig had ik rond 20:45 al volledige ontsluiting. Helaas ging het persen erg moeizaam, omdat Hamza maar bleef draaien in mijn buik. Ik voelde hem druk bezig zijn en zag mijn buik ook op en neer gaan. Na ruim een uur persen werd hij dan eindelijk geboren. Het was een sterrenkijkertje en daarom bleek het persen zo moeizaam te verlopen. Hij is uiteindelijk dan ook geboren met een knip. Bij Sami duurde het persen ruim 2,5 uur, dus ik was wel wat gewend, maar het is me enorm tegengevallen dat het persen nu wéér zo moeilijk was. Ik kan nu dan ook al zeggen dat ik een derde bevalling niet meer aandurf.
Hamza is vandaag twee weekjes en hij doet het geweldig. Hij huilt weinig, slaapt veel en drinkt goed. Sami vindt zijn broertje ook erg leuk. Hij geeft hem kusjes, aait hem, pakt zijn speen als hij huilt en zingt slaapliedjes voor hem. Het is heel vertederend om dat te zien! We zijn inmiddels helemaal gewend aan ons vierde gezinslid en proberen zoveel mogelijk van deze babytijd te genieten. Door Sami beseffen we dat de tijd vliegt, vooral die eerste weken. Ik ben inmiddels redelijk goed herstelt van de bevalling en voel me weer redelijk de oude. Elke dag gaat het weer iets beter, ook met de hormonen, want daar heb ik ook behoorlijk last van gehad ;)
Sami wordt over twee weken alweer vier jaar en gaat dus al naar de basisschool. Hij heeft vandaag zijn derde wendag en heeft het er gelukkig erg naar zijn zin. Zijn voorschool zit in hetzelfde gebouw en groep 1 zit zelfs een lokaal naast zijn voorschoolklas, dus de overgang is niet héél erg groot gelukkig. De juffen van de voorschool komen zelfs steeds even bij hem kijken, zodat het voor hem allemaal vertrouwd aanvoelt. Hij went nu alleen op de woensdag, maar vanaf volgende week gaat hij al wat vaker. Mijn kleine jongen wordt nu echt groot!


reacties (0)