9 maanden op, 9 maanden af; voor Sami en voor mama
Onze grote kleine man was afgelopen zaterdag alweer 9 maanden! In de afgelopen maand is er veel veranderd en heeft hij zichzelf enorm goed ontwikkelt. Een baby is hij bij lange na al niet meer; een peuter is zich aan het ontpoppen.
Al langere tijd kon Sami zich schuivend op zijn buik voortbewegen en ook kon hij zijn beentjes onder zijn kontje optrekken. Hij besefte alleen nog niet dat hij ook zijn beentjes kon gebruiken om vooruit te komen. Dit heeft zeker twee maanden geduurd, maar aan het begin van deze maand kreeg hij het dan eindelijk door. Eerst een heel klein stukje, waarna hij zich weer liet zakken op zijn buik. Elke dag kwam hij iets verder en vandaag de dag kan hij volledig kruipen. Nu is hij alleen nog bezig zijn snelheid op te voeren. Zodra hij door kreeg dat hij kon kruipen op handen en knieën, kreeg hij ook al snel door dat hij ook kon zitten op zijn knieën. En als je op je knieën kan zitten, kan je natuurlijk ook bij allemaal dingen komen die voorheen niet binnen handbereik lagen. Sami had dan ook al binnen een paar dagen door dat hij zich kan optrekken. Aan de verwarming, de tafel, het wasrek; alles wat maar enigszins hoger ligt. Zo'n anderhalf week later kwam het besef dat als je je optrekt, je je misschien wel kan optrekken tot staan. En daar stond hij dan ineens, rechtop in de box! Een hele nieuwe wereld ging voor hem open.
Sinds anderhalve week staat ons mannetje dan. Hij wil ook niets liever meer dan staan in de box, in bed en staan aan de tafelrand. Hij kan zelfs alleen heen en weer lopen in de box. Helemaal trots ben ik op hem! Vooral het moment dat hij voor het eerst ging staan, was een moment om nooit te vergeten. Direct gingen dan ook de sms'jes, e-mailtjes met foto's en telefoontjes de deur uit; 'Sami staat'! Met het staan, komen ook de vele valpartijen en blauwe plekken. Ik heb nu twee kussens in de box gelegd, zodat hij niet direct tegen de boxrand valt.
Zoals ik ook al in een eerder blog schreef, heeft Sami deze maand ook zijn tweede ondertandje gekregen. Deze is verrassend snel doorgekomen en is inmiddels even ver gegroeid als zijn eerste tandje. Ook zijn boventandjes zijn op komst, aan de witte plekken in zijn tandvlees te zien. Het tanden poetsen is bij deze dan ook een feit.
9 maanden ontzwangeren
Zolang als Sami in mijn buik gezeten heeft, zolang is hij nu al op de wereld en zolang ben ik nu dus ook al mama. Alhoewel, in de negen maanden dat ik zwanger was, was ik ook al een beetje mama. Er is tenslotte de verantwoordelijkheid dat je een kindje in je buik draagt. Gelukkig heb ik geen negen maanden nodig gehad om te ontzwangeren. Al na een paar maanden was ik weer redelijk de oude, zowel lichamelijk als geestelijk. Elk moment geniet ik van het moederschap. Zelf toen Sami vorige maand ongeveer 5 weken lang bijna elke nacht (meerdere) keren wakker werd. Het is net zoiets als misselijk zijn in de eerste drie maanden van je zwangerschap; het is niet erg, want je doet het allemaal voor je kindje. En die gedachte houd je ook 's nachts om 1:00 uur, 3:00 uur en 5:00 uur op de been. De tijd gaat al zo snel, voor we het weten is Sami alweer een grote knul.
Het moederschap kent zoveel mooie momenten, van de geboorte en daarbij de eerste aanblik van je kindje, zijn eerste lachje, de eerste hapjes fruit en groente, de eerste tandjes, kruipen, zitten, staan; ALLES! Alles wat je kindje voor het eerst doet, dat is gewoon super. Ik ben dan ook blij dat ik alles persoonlijk heb mogen meemaken en dat ik tot nog toe altijd bij Sami thuis ben gebleven en hem heb zien opgroeien. Natuurlijk is het niet altijd leuk dat je continu verantwoordelijk bent en ik weet nog goed hoe het was voordat Sami geboren was, toen we zo vrij als een vogeltje waren. Toen we 's avonds onbezorgd de deur uit konden gaan en zo laat thuis konden komen als we wilden. Nee, dat zit er nu niet meer in. Maar nee, erg vind ik het absoluut niet. De prioriteiten liggen nu ergens anders en de tijden waarop we de deur uitgaan, hebben we gewoon aangepast.
En nieuw babygeluk is op komst! Nee, niet voor mij de aankomende jaren, maar wel in mijn omgeving, aangezien meerdere (aankomende) moeders zwanger zijn. Super leuk en ik kijk enorm uit naar de komst van al die kleintjes!
Mooie fotos meid!! Leuk he als ze kunnen staan, en trouwens nogmaals gefeliciteerd met het tandje.. Klopt wel ja wat je zegt, nu kunnen we echt niet de deur uit wanneer we willen.. Vindt zelf ook niet erg hoor, maar we maken nog wel tijd voor ons zelf met mn man, en dat hoeft niet perse s´avonds en buiten te gebeuren..knuffel van ons
reacties (0)