8 maanden voorbij!
8 maanden; tijdens mijn zwangerschap leken ze eindeloos te duren! Het wachten, wachten en het nog eens wachten... Nu lijken ze voorbij te vliegen! Het lijkt niet alleen zo, het IS gewoon zo.
Allereerst een korte terugblik op mijn blog 'Over de helft van het eerste jaar; 7 maandjes oud';
- Nee, Sami kruipt nog niet.
- Ja, het eerste tandje is erdoor, te weten de rechter voortand.
- Hij heeft véél nieuwe geluidjes geleerd! Het is echter vrij lastig om het hier uit te typen.
Sami kruipt NOG niet, want hij waggelt wel op handen en knieën. Hij beseft dat hij een nieuwe houding kent, maar kan er nog geen betekenis aan vastknopen. Als hij geen zin meer heeft, knalt óf zijn hoofd tegen de grond omdat hij door zijn armen zakt, óf het gaat zachtaardiger en hij zakt gewoon door zijn knieën weer terug naar de lighouding. Eenmaal op handen en knieën, kan hij al bijna doordraaien naar de zithouding. Toen ik dat zag, blonk ik toch wel eventjes weer van trots! Net deze houding ontdekt, verkent hij toch maar even direct weer de mogelijkheden! Dat kruipen gaat dus vast wel goed komen.
Ook heeft Sami ontdekt dat hij met zijn hand tegen zijn mond kan slaan en dan indianen geluidjes kan maken. Het is erg grappig om te zien en hijzelf heeft er ook de grootste lol in! Het zijn die kleine dingetjes die zo betekenisloos lijken, zo simpel. Als ik zie hoe Sami ze stap voor stap leert, besef ik te meer hoeveel een kind te verwerken krijgt. Neem vorige week. Ik pak twee blokjes en sla ze tegen elkaar aan, gewoon om Sami kennis te laten maken met nieuwe geluiden. Vervolgens pakt hij ze over en slaat ze ook tegen elkaar aan! Het lijkt niets voor te stellen, maar voor Sami is dit weer een nieuwe stap; hij kan zélf geluid creëren! Dit heeft vast en zeker mijn onderbuurvrouw ook gemerkt, aangezien Sami ook geluid kan creëren door met blokken en andere speeltjes hard tegen het laminaat te slaan. Ik vind het amusant om te zien, maar stel nu ook wel mijn grenzen. Eventjes is leuk, maar overal tegenaan slaan wordt nu toch echt een halt toegeroepen. Het echte opvoeden gaat beginnen...
Naast alle leuke dingen die Sami leert, brabbelt en laat zien, zijn er ook de 'bijzaken'. Zo heb ik weer kennis mogen maken met de gebroken nachten, aangezien Sami zo nu en dan besluit om om 3.00 uur honger te hebben. Ook beseft hij rond 22:00 uur dat het in zijn slaapkamer wel erg eenzaam is en het misschien ook wel gezellig is in de woonkamer met papa en mama en huilt hij ineens net zo hard tot hij uit bed gehaald wordt. Om dan vervolgens breed glimlachend op de bank te belanden en hier de eerstvolgende twee uur ook niet meer vanaf te willen komen. Ook kan hij hectiek moeilijker verdragen en kan hij zijn nachtrust moeilijk pakken na een drukke avond. Maar ach ja, als ik hem dan na zijn flesje om 3:20 uur slapend op mijn schouder terug naar zijn bedje breng, geeft het me weer voldoening. Die kleine vent kan het ook niet helpen dat hij wakker wordt!
Voor de rest in vogelvlucht; we zijn druk bezig met het veranderen van het voedingsschema. Dit gaat de ene dag beter dan de andere. Brood mét beleg is geïntroduceerd, evenals nieuwe smaken qua groentehapjes. Fruit maak ik nog steeds grotendeels zelf en prak het alleen nog met de vork, zodat Sami went aan stukjes, wat erg goed gaat. Vaak verkruimel ik er ook nog een liga doorheen. Na zijn groentemaaltijd krijgt hij zo nu en dan een danoontje, wat meneertje heel erg lekker vindt! Ook krijgt hij nu regelmatig een babyrijstewafel. Sami vindt het erg leuk om zittend in de box te spelen, want zo heeft hij zijn handjes goed vrij om kattekwaad uit te halen. Hij kan ook steeds harder slaan (zowel met zijn handjes als met voorwerpen) en inmiddels ook hard stompen. De tweede vaccinatie voor de Mexicaanse Griep is vanmorgen gehaald en vooralsnog zijn hiervan gelukkig geen bijwerkingen op te merken. Sami's slaapjes worden overdag ook steeds korter; hij slaapt nog steeds drie keer per dag, maar nu tezamen ongeveer drie uurtjes. 's Nachts slaapt hij gemiddeld nog 13 uurtjes, wat waarschijnlijk ook wel zo zal blijven. Dat brengt het totaal op ongeveer 16 uur per dag. Volgens mij is het gemiddelde voor zijn leeftijd ongeveer 14 uurtjes, dus dat zit helemaal goed!
Eén van de liefste dingen die Sami deze maand heeft geleerd; als hij in de box of op de bank zit en papa of mama staat voor hem, dan steekt hij zijn armpjes uit om opgetild te worden!
Dit was het weer voor nu. Ik zal vast en zeker iets vergeten zijn te melden, maar dat komt dan wel in een volgend blog ter sprake!
reacties (0)