29 weken, blaasonsteking en geestverschijning

Hallo allemaal,

Ik ben momenteel niet zo actief of BB. Ben snel moe en heb dan geen zin om achter de laptop te duiken.

Zoals de titel aankondigt inmiddels 29 weken. Het gaat eigenlijk allemaal prima, op een paar kleine probleempjes na. Heb inmiddels een blaasontsteking achter de rug......die pas na de 2e antibiotica kuur wilde verdwijnen ;). Van de kuurtjes nog even lekker een schimmelinfectie over gehouden. En nu.......'s ochtends gaat het prima.....maar naar een uurtje op.....is het weer minder. Wat de kleine met mijn blaas uitspookt....ik weet het niet. 's Avonds komt ik hierdoor bijna niet in slaap. Tja, en dan lijken 11 weken nog heel lang. Maar we komen er wel :) Nog 11 weken....tja...en veel eerder 'mag' het niet komen. Ben 9 juni uitgeteld en eind mei gaat de jongste op schoolkamp. Ik wil dat zij volledig van het kamp gaat genieten. Dus.....kan niet eerder bevallen......dan moet ik haar, denk ik, wegsturen....omdat ze liever thuis is. Wil niet tijdens kamp bevallen.....want dan wilt ze eerder naar huis. De kleine mag dus niet voor 38 1/2 week komen.

Af en toe wordt mijn nier ook aangevallen. Al 1 x zulke krampen gehad dat ik toch de verloskundige er maar even bijgeroepen heb. Ook zij kon me niet verder helpen.....en voor een echo kan je niet elk moment naar het ziekenhuis. Dus.....maar met een warme kruik naar bed en hopen dat het overgaat. Deze pijn heb ik nu ongeveer 1 x per week. (standaard......stom hè?)

FF lekker de stad in met de meiden heb ik maar opgegeven. Afgelopen woensdag met de jongste een jas, broeken en schoenen gekocht. 2 1/2 uur in de stad gelopen en 's ochtends voor de zekerheid rust gehouden. Kom gebroken weer thuis. hahaha maar dochterlief zit weer even goed in de kleding. Tja, met dat mooie weer kan ze toch niet in de winterjas blijven lopen. Nu nog even met de oudste op pad. Die gaat vanmiddag al lekker met een vriendin even op voorverkenning, zodat ik morgen alleen nog maar met de pinpas op weg hoef ;). Wat minder gezellig, vind het leuk om gezellig met de meiden te shoppen, maar de praktijk is nu even anders. Volgend jaar nieuwe kansen. Daarbij is de dame inmiddels 13 en vindt het zelf ook leuk om met vriendinnen de stad in te gaan. Zij klaagt gelukkig niet ;)

Over 13 jaar gesproken. Vorig weekend heeft ze een slaapfuif gehouden ter ere van haar 13e verjaardag. 7 meiden uit haar klas te logeren......nou, dat heb ik geweten. Ik had al oordopjes gekocht om maar iets van een nachtrust te krijgen....en wilde al beneden op de bank gaan liggen. Zo rond de klok van 11 gingen de meiden keurig naar boven. Nog ff kwekken, dvd kijken, noem maar op. De avond eerder was gevuld met het spelletje "weerwolven". De meeste kende het nog niet, maar iedereen was enthousiast. (is een rollenspel waarbij je moet proberen de weerwolf te vinden.......waarbij de weerwolf natuurlijk zijn./haar uiterste best doet om een ander verdacht te maken). Nou rond 11 uur dus naar boven. Ikke.....weer last van mijn blaas ging rond 12:30 nog ff onder de douche staan. Een commotie op dat moment opeens is huis. Bij één van de meiden was haar (3 jaar geleden overleden) opa verschenen. In een wit licht, met hartjes om hem heen. Meisje was even buiten bewustzijn geweest....volgens de meiden. Ja, ik moest eerst het bad uit zien te komen, afdrogen, aankleden. Inmiddels was ze wel weer bij, maar erg overstuur. Dit net als een aantal andere meiden. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt, hoe moet je hier mee omgaan? Nadat ik ze gekalmeerd had moest ik ze toch zien af te leiden. Dus.....'s nachts met zijn allen op de WII. Dat werkte gelukkig. Rond de klok van 02:15 had ik ze weer allemaal in hun slaapzakken. Ben er nog wel even bij gebleven om te voorkomen dat ze elkaar niet weer bang maakten met opmerkingen als "weet je wat ik heb gehoord", "ach, ik heb eens meegemaakt", ".......zie je je opa nog steeds". Hoe vaak ik heb gezegd....nu stil dames weet ik niet. Was blij dat vriendlief thuis kwam (had een feestje met vrienden waar hij om 11 uur naar toe was gegaan) Toen de meeste sliepen ben ik zelf naar bed gegaan. Nog even getwijfeld over de oordopjes.....maar hier toch maar gebruik van gemaakt. Van 4 tot 8 gelukkig toch nog even geslapen. Pffffffff, wat een nacht! Volgende dag wel even de ouders van het meisje ingelicht.

Nu gaan we ons richten op het kamertje. Het nieuwe raam (dubbelglas) is geplaatst. Dus nu schuren, ververn, nieuwe vloer leggen en de spullen opbergen. Langzamerhand ben ik spulletjes aan het kopen........maar durf het met kleertjes niet zo aan. Ik ben 1.65, papa is 1.99 en ik krijg steeds te horen dat ik zo zwaar ben. Zal even kijken of ik een buikfoto kan maken. Draag de buik helemaal recht voor me. Achter zie en opzij zie je niks. Denk dat ik vooral maatje 62 ga inslaan. Geen idee hoe groot deze uk gaat worden.

Nog ruim 4 weken werken en dan ga ik lekker met verlof. Kijk hier ontzettend naar uit. Dan ff lekker alles klaar maken voor de komst van de kleine.

Tjee, da's een flinke blog geworden. Ben benieuwd wie tijd, puf en zin heeft om hem helemaal door te lezen ;)

Tot blogs!

Liefs Angelieke