En dan ineens zit ik op babybytes een bericht te schrijven....
Inmiddels ben ik 36.3 dagen zwanger van ons meisje.
Het begon ongeveer 8 weken geleden. Ja dat lees je goed, toen kwam ik er achter dat ik zwanger was.
In oktober zijn wij (ik en mijn man) naar Australië op vakantie geweest. De maanden daaraan voorafgaand waren hectisch en stressvol. Dus dat ik op vakantie ziek zwak en misselijk was. Vond ik niet vreemd.
. Mijn menstruatie liep Door alle stress al zeer onregelmatig. En ook daar keek ik dus niet van op.
Er veranderde veel op werkgebied.
Ik werd na 8 jaar op de zelfde werkplek overgeplaatst naar een andere werkplek. Wat inhield dat ik geen onregelmatige werktijden
meer zou hebben. Wat mijn stress ook moest verminderen.
Dat hielp, ik sliep snachts weer. Had het gevoel beter in mijn vel te zitten en kwam in het nieuwe team, in een warm bad terecht.
Begin maart merkte ik op dat er savonds vocht uit mijn borst kwam. Ik schrok, ben op Internet gaan zoeken. En las op een avond dat dat 2 dingen kon betekenen.
Of ik hadden borstkanker, of ik zou zwanger zijn.
De volgende dag een test gekocht.
Want ik werd gek van het malen dat maar plaats vond in mijn hoofd.
Maar door de angst durfde ik de test pas 3 dagen later te doen.
Zag ik het goed? Sloeg die positief aan?
ik heb het savonds aan mijn man vertelt. Die reageerde heel positief.
Maar ja, hoe en wat.....
Samen besloten we de dag erop om de huisarts te bellen.
We hadden samen bedacht dat het ziek zijn in Australië er wel eens wat mee te maken kon hebben.
En in dat geval zou het dus al een hele tijd aan de gang kunnen zijn.
De huisarts stuurde me na een telefonisch consult naar een verloskundige.
Van mijn zussen wist ik dat die tevreden waren over de verloskundige die zij hadden gehad,
en dus belde ik met die praktijk.
Ik werd vriendelijk behandelt en kon dezelfde week terecht voor een echo.
Op de echo werd het geslacht niet duidelijk maar wel dat zover te zien alles erop en eraan zat.
wat waren we blij!
omdat ik niet wist dat ik zwanger was. Had ik af en toe een glaasje wijn gedronken
en ook dingen gegeten die je beter niet kan eten als je zwanger bent.
Maar het kindje groeide goed, zag er op de echo goed uit en dat was een hele geruststelling.
Na een paar dagen mochten we voor de 20 weken echo komen waarop bevestigd werd
dat alles er goed uit zag en we hoorde dat we een meisje krijgen.
Ik heb wat traantjes van blijdschap gelaten die dag!
Inmiddels ben ik 36 weken zwanger. Heb ik een streng dieet ivm zwangerschapdiabetes
maar voel ik me verder prima!
In no time hebben we samen gezorgd dat het ons meisje aan niets zal ontbreken.
Van veel vrienden, collega's en kennissen kregen we spullen.
anders was dat nooit gelukt. En nu tellen we de dagen af tot ons wondertje geboren gaat worden.
reacties (0)