Kinderopvang failliet

Juist ja.... kinderopvang failliet.

Sterre is hier naartoe gegaan toen ze 3 maanden oud was en is er dus mee opgegroeid. Toen kwam Robin en die kon lekker veilig met zijn zus mee. En zo zijn ze lekker gewend en vinden het er heel leuk. Tot een aantal weken het bericht kwam dat ze failliet waren.

Maar al snel kwamen ook de verhalen dat ze overgenomen konden worden. Er kwamen kijkers, en het leek veelbelovend. Half februari zouden we horen of ze een doorstart zouden maken of de deuren zouden sluiten. Daar gingen ze overheen, de onderhandelingen waren nog gaande. Nou klinkt goed, we houden hoop. Tot een paar dagen later... de meiden in de krant moesten lezen dat ze hun baan kwijt waren. De curator had gelekt naar de krant en het stond dus eerder op internet dan het personeel geinformeerd was. Schandalig. Maar goed, dat was dus vorige week dinsdag en per morgen zijn ze dicht. Gewoon dicht.

Natuurlijk zijn die meiden meteen hun baan kwijt, en 1 zocht eigenlijk wel meteen iets nieuws, dus die komt de komende paar maanden hier oppassen. Ze kent de kinderen, de kinderen kennen haar, ze woont hier vlak achter, en wil ook de weekenden doen. Wat een vrijheid. Binnenkort maar eens een zaterdagavond inplannen dat we de hort op gaan want dat hebben we al jaren niet meer gedaan. De oudste vind het verschrikkelijk om 2 dagen in de week 's middags in een leeg huis thuis te komen, dat hoeft ook niet meer. Er is gewoon altijd iemand.

Toch merk ik dat het me meer doet dan verwacht. Vanochtend voor de laatste keer de kindjes gebracht, en het voelde alsof er iemand dood is. Nooit meer DIE deur door, nooit meer DIE toegangscode intikken, nooit meer de jasjes op DIE haakjes hangen.

Vanavond hebben we afscheid, van 16.30 tot 18.30 uur. Voor de laatste keer kletsen met meiden die je waarschijnlijk nooit meer gaat zien. Vreemd, raar....