Kindertjes kindertjes en kindertjes

Intussen ben ik 32 en alweer bijna een half uur de mama van 3 kinderen. Robin werd op 17 januari na 38 weken zwangerschap ingeleid ter wereld gebracht en sindsdien is het gezellig druk bij ons in huis. Robin is werkelijk waar een modelbaby. Huilt alleen al er iets is, maar eigenlijk nooit. Zodra iemand hem aankijkt, beantwoord hij dat met een stralende lach. Echt een heerlijke baby.

Sterre is ondertussen ook al weer 19 maanden, loopt sinds 3 maanden en begint er op los te babbelen. Mama, papa, Hicha (micha), Obba (robin), opa, oma, amma-amma (opa en oma),aan, uit, af,  vies, poes, beer, aap (schaap), tuttie (tutje), wus (bus), ato (auto), dada (dag-dag), wieoewieoe(geluid van de ambulance), woefwoef, hamham (boterham), woesje (douchen)... ze komt al een heel eind. En alles wat ze ziet liggen wordt steevast benoemd met de naam van wie het is. Oja , en sinds een week hawwoooooooo (hallo), bij voorkeur met een telefoon aan haar oor. Iedere tas die ze ziet liggen moet om haar schouder en zo drentelt ze als een moderne 2012 kleuter het huis door.

Micha is nu 12 en heeft zomervakantie, tot hij in augustus naar het VWO gaat. Sinds april heeft hij een smartphone. Voorheen vond ik het echt totaal onnodig dat een kind van 12 een telefoon heeft, ik bedoel, hoe dramatisch is het dat je alleen thuis de thuistelefoon kunt gebruiken, maar anno 2012 is het kennelijk gebruikelijk en zijn we toch maar overstag gegaan. Meneer heeft dus een smartphone en zijn wereld lijkt ineens veel groter. Ineens heeft hij iedere dag contact met kinderen die je voorheen nooit zag. Maar goed, zolang hij niet over zijn beltegoed heen gaat (en die buffer is ingebouwd!!), leeft hij zich maar uit.

Vorige week vroeg een vriendin of ik nu toch zeker wel klaar was met kinderen krijgen, waarop ik heel snel antwoordde dat als het aan mij lag, dat nog niet zo was, waardoor ze zich bijna verslikte. Is het dan echt zo raar om anno 2012 meer dan 3 kinderen te willen? Ik zie ook wel dat de meeste gezinnen tegenwoordig uit 1 of 2 kids bestaat, maar 4 is toch ook geen raar aantal? En nu een vriendin 16 weken zwanger is, net weet dat ze een meisje krijgen, en mijn beste vriendin sinds gister ook weet dat ze zwanger is van de 2e, komt het allemaal wel weer dichtbij. Gezellig, dat zwangeren! Ja ik wordt standaard een paar maatjes meer, ja ik kan vanaf 30 weken niet meer normaal uit een stoel opstaan, maar dat getrappel in je buik is toch ook wel heerlijk. Je bent nooit alleen...

Maar goed, nu zijn de pukkies nog zo klein, dat daar toch minimaal nog 2 jaar overheen moet gaan. Manlief wordt in oktober 34, en dat zou betekenen dat hij tegen de tijd dat het er dan zou zijn, al 37 is, en dat wil hij niet. Dus de discussie ligt er nog even dat hij niet meer wil, en ik (denk ik) nog wel. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik nooit meer zwanger zou zijn.

Eind volgende week gaan we op vakantie, en dan moeten de kleintjes bij elkaar slapen. Bijna 3 weken lang. Eens zien hoe dat gaat. We hebben de campingbedjes inmiddels gekocht, en dit weekend moeten ze er al in slapen om alvast te wennen. Anders krijg je dat drama weer op vakantie. En dan gaan ze de laatste 2 nachten bij elkaar op de kamer (thuis) zodat ze daar ook alvast aan wennen. Vrijdagnacht gaan we rijden, dus dan slapen ze lekker. Maar het is een heel gesleep zo, want voor de pukkies heb je niet genoeg aan 1 setje kleding per dag. Dus ik probeer dit weekend alles weg te wassen (wat een opgave op zich is), en dan mogen we volgende week alleen nog roze, blauw of wit dragen. Dan kan ik dat donderdagavond in 3 wassen wegwerken en dan gaan we op vakantie zonder volle wasmanden achter te laten.

Het is heerlijk met de kindertjes, maar pffffffffffff wat ben ik toe aan vakantie! Manlief zegt heel vaak dat ik eens wat anders moet doen dan alleen maar thuis zijn, maar ik heb er gewoon geen behoefte aan. Ben liever thuis met de kids dan dat ik met vriendinnen iets ga doen. Dus een break heb ik echt nooit, dus laat die vakantie maar komen !!!!!!!!!!!! Mét de kids, dat wel :)