Is dit nou wel de juiste beslissing geweest?

Toen we er over nadachten om te proberen kindertjes te krijgen, hebben we eerst goed nagedacht over hoe we dat gingen doen met opvang. Schoonouders te ver weg, ouders toen nog geen contact. Ik werk 4 dagen waarvan 1 thuis, en manlief met enige regelmaat op zaterdag en heeft dan een compensatiedag door de week. Dus we zouden het als volgt aanpakken: ik maandag, dan ben ik toch thuis achter de computer bezig. Dinsdag opvang. Woensdag om de week is manlief thuis, de andere zouden we soms extra opvang en ruildagen inzetten. Op donderdag opvang, en op vrijdag werk ik niet .

In de praktijk was ik iedere keer de sjaak en moest ik vaak op woensdag Sterre opvangen. Met een baan die omzet-gericht is en dus volledig afhankelijk van het aantal klanten dat je bezoekt, is dat niet handig. Dus met de komst van Robin zouden we het anders doen: maandag dinsdag en donderdag bleven hetzelfde, maar manlief werkt structureel om de zaterdag, en is dan op woensdag thuis. De andere woensdag om de week gaan ze naar de opvang. Probleem opgelost. Zou je denken...

Want nu Sterre groter wordt, is de maandag ook niet meer zo makkelijk. Het is zo lastig klanten bellen als zij rondrent. En bel ik geen klanten, heb ik ook geen planning voor de rest van de week. De oplossing is dat ik eens in de zoveel weken op maandagmiddag vraag of mijn schoonzusje wil oppassen.

Maar we gaan van oplossing naar oplossing, en ik begin me gewoon af te vragen of dit nou wel de goede beslissing is geweest, om te blijven werken. Ik heb namelijk een drukke baan, en de dagen dat ik thuis ben, val ik om van vermoeidheid. En dan lopen de kinderen rond, dus heb ik ook geen tijd om te rusten.Ik vind het dan heerlijk om thuis te zijn en met ze te spelen, dus rusten komt er gewoon niet van.  In het weekend heeft manlief altijd wel iets te klussen, dus heb ik ook geen tijd om even te gaan zitten, omdat de kindertjes dan dus ook voor mij zijn.  Tussen de bedrijven door probeer ik ook nog mijn huishouden bij te houden, maar aan het eind van het weekend besef ik steeds dat ik nog moeier ben dan ervoor, en dat de werkweek al weer is begonnen. Ik ben vreselijk aan vakantie toe, en hoop dat het gewoon de vermoeidheid is die praat, maar vraag me dus wel regelmatig af..... is dit nou wel de juiste beslising geweest?