Hoe kom ik door mijn 450 berichten heen....

Echt.... 450 stuks zijn het. Ik weet echt niet hoe ik erdoor  heen kom. Ik wil niets zomaar weg gooien, dus lees altijd alles. Her en der reageer ik dan nog, maar het meeste lees ik alleen maar. Wel valt het me op hoe veel domme vragen ertussen staan. Ik zal geen voorbeelden noemen, maar soms denk ik echt..... pfffff..... denk eens na..  Maar goed, ieder voor zich, ik lees ze en delete ze snel. Inmiddels zijn het er dus 450 en gaat het lezen en deleten net ff wat sneller. Eigenlijk zou ik mijn BB eens wat vaker moeten openen, vind het hier altijd erg leuk, maar heb er vaak gewoon geen tijd voor. Maar goed.. hoe is het hier..;

Waar Sterre's spraak eerst wat achteruit was gegaan toen ze leerde lopen, nu kan ze al bijna rennen, en gaat haar spraak ook weer vooruit. Ze leert woorden bij, maar spreekt ze nog uit op haar manier. Ze heeft nu "au" ontdekt, wat wordt uitgesproken als auwwww, erg grappig. Een paard is een paa en auto is atoe. Opa en oma zijn opoe en omoe. Micha wordt uitgesproken als hieja. Langzaam maar zeker komen we er dus wel.

6 jaar geleden overleed zomaar ineens mijn oma. 66 jaar oud, en door samenloop van omstandigheden was ze er ineens niet meer. Tussen kerst en oud en nieuw. Het huis was te groot voor opa alleen, dus die ging naar een aanleunwoning. Een aantal weken geleden was hij in slaap gevallen op de bank, viel eraf, brak zijn heup en herstelde slecht van die operatie. 3 weken later werden we (op mijn zoon zijn verjaardag) gebeld dat we afscheid moesten komen nemen. Eer we goed en wel in Capelle waren, lag hij onder het mes. Ze troffen een hoop rommel in zijn buik aan, schoongemaakt, dichtgemaakt, en de IC op. Toen konden we afscheid nemen. Vervolgens knapte hij onverwacht op en mocht hij naar de gewone afdeling. Het leek goed te gaan, maar hij trok zijn katheter er zelf uit , en tot 3 keer toe zijn voedingssonde. Verder heeft hij pijn in zijn slokdarm en eet dus niet. Nu ligt hij op de verpleegafdeling in een verzorgingshuis, maar het komt niet meer goed. Dus afgelopen zondag naar zijn huis gegaan, want het moet leeg. Hij zal er nooit meer terug komen. Kleding wordt weggegeven en het pak voor de begrafenis is uitgezocht.

Wat was het moeilijk zeg. Alles wat niet verdeeld werd, gaat naar een opkoper of wordt weggegooid. Oma had een hele grote collectie met poppen. Ze had er wel 50. Daar wilden bepaalde mensen er eentje van hebben, dus die werden uitgezocht. Ik heb er 2 meegenomen, en een poppenwagentje en ouderwets paard op gietijzeren wielen. Verder stond er nog een heel chique servies, die heb ik ook meegenomen. Ik vind het zo sneu dat alles wat oma tijdens haar leven heeft verzameld, nu gewoon zonder waarde weg wordt gedaan, terwijl het voor haar belangrijke spullen waren.

Daarna even langs opa, hij was gelukkig helder en praatte terug. Ik heb beloofd volgende week weer te komen.

Toen ik weer thuis kwam, herkende ik de achtertuin niet meer terug. Bijna alle tegels waren eruit getrokken. Eindelijk gaat het ergens op lijken. Ben wel benieuwd of hij nu eindelijk gaat doorpakken, want Sterre kan nu niet naar buiten, en in de oude situatie ook niet. Dus: tijd voor gras!! Zeker nu het beter weer wordt. Deze week staat mijn planning al vrij vol, dus dan is de week zo voorbij. Dan weer een lang weekend en een korte werkweek, en dan zijn we al weer dichter bij de vakantie. Wat heb ik daar zin in zeg! Alles is geboekt, we hebben eerst een huis gehuurd met uitzicht op het meer, en dan de laatste anderhalve week gaan we naar de gebruikelijke camping aan het meer. Heerlijk. Mijn ouders nemen onze bus mee, dus die kunnen dan mooi de duokar en de kinderstoelen meenemen. Heb er zin in. Nog 9 weken, dus als ik nou eens gewoon mijn schouders eronder zet en iedere week 1 kilo kwijtraak, kan ik slank in mijn bikini. We gaan ervoor!!!