Op naar 5 gezinsleden!!

Vandaag, donderdag 13 oktober, ben ik precies 24 weken en 2 dagen zwanger. En dus bijna 6 maanden, en bijna in mijn 3e trimester. Inmiddels 7 kilo aangekomen, en waar ik er eerst mee zat (lekker hoor, als je al begint met 78 kg), heb ik het nu geaccepteerd en eet ik gewoon waar ik zin in heb en zie ik na de bevalling wel weer. Bij Sterre kwam het ook goed, dus volgend jaar lig ik gewoon in bikini haha.

Tussen manlief en mij heeft het niet zo goed geboterd de afgelopen week. Hij is geen prater, en ik loop met van allles en nog wat waar hij geen gehoor aan geeft. Al een aantal keer een discussie erover gehad, en gister overdag aan de telefoon gigantisch tegen hem te keer gegaan. Vervolgens alles op papier gezet, en gisteravond een hoop uitgepraat, waarbij maar weer eens te meer bleek dat we niet genoeg communiceren.

Zoonlief wordt in april al weer 12, en zit vol in de puberteit, maar lijkt weer een beetje beter te gaan luisteren en rekening met de rest van het gezin te houden .

Dochterlief is inmiddels ook 10,5 maand, en is zó nieuwsgierig. Ze wil alleen maar staan, dus zodra ze in de box zit, gaat ze staan (kijk mama, zonder handen). In bed, met een slaapzak aan, gaat ze staan. Slapen doet ze niet zo goed op het moment, is veel 's nachts wakker en overdag doet ze ook nog maar 1 keer een slaapje. Ze tijgert , en is razendsnel. Ze gaat nu steeds vaker op haar knieen zitten en probeert te kruipen maar meer dan 3 stapjes heb ik nog niet gezien. Ze gaat steeds meer praten, en noemt bepaalde dingen altijd hetzelfde. Zo heb ik het idee dat "UFF" juist weer " uit" betekent.Zodra ze uit de box, kinderstoel of bed wil, zegt ze "uff". Ze pakt over van de bank naar de stoel, en begint steeds beter te luisteren. "Geef maar aan mama" wordt feilloos opgevolgd, en "nee" resulteert in een lange blik, waarna ze zich omdraait en iets anders gaat doen. Als ze iets in haar hangt heeft , steekt ze hem vooruit en roept "die".  De hele dag roept ze "mama mama mama", en alles bij elkaar vind ik het gewoon heel gezellig nu.

Zo kabbelen we voort naar januari. Mijn zwangerschap loopt redelijk op rolletjes, ik begin wat last te krijgen van maagzuur, maar lang niet zo erg als bij Sterre. Ook mijn bekken speelt lang niet zo erg op als bij Sterre. Gelukkig! Want toen was het echt heel erg. Wel begin ik het lichamelijk zwaarder te vinden. Sterre is inmiddels 10 kg, en dat voel ik regelmatig als ik haar oppak, dat het trekt. Ook aan mijn rust kom ik niet echt toe, met een 10 maanden oude baby in huis. Maar dat maakt allemaal niet uit.

Van de week hebben we naar de geboortekaartjes gekeken, en we zijn het nog niet eens over wat het moet worden. Manlief heeft een heel andere smaak dan ik. Wel zijn we redelijk uit de tekst die erin moet komen. We hebben nog even, dus ook dat komt goed.

Wel heb ik steeds vaker last van mijn buik. Stevige buikpijn links boven in. Niet zoals van mijn darmen, maar ook niet zoals weeen. Het voelt een beetje alsof er een orgaan klem zit ofzo. Maandag moet ik weer naar de gynaecoloog, en meteen weer bloedprikken, dus hoor het dan wel. Maar hoop stiekem toch wel dat het écht niks is.