Geen zin meer om te werken

Geen zin meer om te werken... en niet alleen omdat ik aan vakantie toe ben.

Gewoon, lekker fulltime thuis en moederen. Het huis piekfijn in orde en superschoon, alle was bij, geen strijkgoed wat weken moet wachten voor je er tijd voor hebt. Lekker iedere dag tussen de middag thuis eten met de kindjes. De katten die gewoon iedere dag binnen kunnen. De boodschappen die niet steeds maar op een gestresst moment gedaan moeten worden. Iedere zaterdag bij de voetbal van zoonlief gaan kijken, in plek van blij zijn dat je op zaterdag eindelijk kunt uitslapen. Niet meer ´s avonds na het werk snel een maaltijd in de pan werpen om vervolgens geen energie meer te hebben om ook maar iets te doen.

Gewoon, geen zin meer om te werken... en niet alleen omdat ik aan vakantie toe ben.

Wat zou het heerlijk zijn om het lef te hebben om te stoppen met werken, maar ik durf het niet. En waarom niet? Ik weet het niet. Om het geld hoeft het niet. Ik ben gewoon heel bang dat ik dan in een gat val. Nu heb ik mijn eigen carriere opgebouwd, verdien met mijn 4 dagen werken (waarvan 1 thuis) leuk. Zag toevallig van de week op tv wat men verstaat onder een modaal inkomen, en toen betrapte ik me erop dat ik dacht "voor 5 hele dagen werken?" Kennelijk verdien ik dus goed voor 4 dagen werken. Verder werk ik nu 7 jaar voor hetzelfde bedrijf, heb leuke klanten, kom bij heel veel verschillende bedrijven in alle takken van industrie. Als ik aan het werk ben voel ik me redelijk belangrijk, en ik ben heel bang dat als ik stop met werken, ik me nutteloos ga voelen. Al ben je dat helemáál niet als je thuis voor je kindjes aan het zorgen bent.

Verder is er nog het punt dat manlief en ik elkaars tegenpolen zijn, behalve op werk-vlak. Zelfde ambitie, zelfde denkwijze, echt een kopie van elkaar. En ik ben bang dat als ik stop met werken, we helemaal niets meer gemeen hebben.

Dus blijft de kreet: geen zin meer om te werken... en niet alleen omdat ik aan vakantie toe ben.

Dat ik ga stoppen met werken, is een feit. Ik vind echt dat moeders bij hun kinderen horen te zijn. Richtlijn was eerst 1-1-2012, maar omdat de verbouwing toch wel wat duurder is uitgepakt (en ik toch per de kerst met verlof ga en dan pas in april weer hoef te beginnen) hebben we besloten dat het ook makkelijk 1-1-2013 kan worden. Dat betekent nog een half jaartje werken, 4 maanden verlof, dan nog 8 maanden werken, en dan lekker stoppen. Dat geeft ons tijd om volgend jaar hard te sparen en een buffer aan te leggen. Want het feit dat manlief veel verdient, gaat ook gepaard met een hoge hypotheek, en die loopt gewoon door als ik ben gestopt met werken!! Maar dat ik het eng vind om te stoppen met werken, en daar echt nog even de tijd voor heb om aan te wennen, is een ding dat zeker is!!