`kleine`sterre wordt groot (en moet het ziekenhuis in)

Inderdaad... Sterre wordt groot. Heeft onze (niet meer zo) kleine dame inmiddels sinds 23 april 2 tanden, hebben we van de week voor het eerst haar tanden gepoetst. Verder begint ze te leren hoe ze moet omrollen, hebben we een loopkar voor haar gekocht waar ze door heeft hoe ze achter uit moet rijden, en gister heeft manlief haar Hello Kitty autostoel opgehaald. Mevrouwtje eet iedere dag fruit, maar nog niet zo veel groenten. Ze heeft inmiddels een kinderstoel van Mutsy, wist  niet eens dat die bestonden... En zo zit ze dus elke avond tijdens het eten bij ons aan tafel. Verder gaat ze netjes rond 8 uur naar bed en heeft ons leven eigenlijk weer zijn vaste ritme aangenomen na de eerste roze wolk maanden. Want ze is geweldig, alles is zoals ik het me had voorgesteld. Nou was de eerste (11 jaar geleden) een heerlijke baby, die eigenlijk nooit huilde, maar nummer 2 is dus precies hetzelfde. Huilt alleen als er echt iets is: honger, luier, of moe. Zelfs na een slaapje maakt ze eerst wat geluiden, en als er dan niemand komt roept ze wat harder, en als er dan nog niet gereageerd wordt, gaat ze pas huilen. En ja dat gebeurt wel eens. We hebben namelijk geen babyfoon. Maar als ze dan de trap hoort, of je roept "sterre, ik kom eraan", houdt ze op. Ze begint wel meer behoefte aan ritme te krijgen, dus als ik thuis ben slaapt ze netjes 's ochtends een paar uur, en 's middags een paar uur. Op het kinderdagverblijf is ze ook aan de herrie gewend en heeft ze ook meer slaapritme dan in het begin. Ze heeft inmiddels ontdekt dat ze heel hoge geluiden kan produceren en doet dat dan ook de hele dag, net als bellen blazen in haar kwijl dat ze overdadig produceert.

Nou had Sterre toen ze geboren werd, nog helemaal niets, maar langzamerhand kreeg ze wat rode plekjes. Naar de huisarts, die zei dat het waarschijnlijk wijnvlekjes waren maar dat dat eigenlijk niet kon, want "daar worden ze mee geboren", en Sterre werd zonder geboren. Op het consultatieburo kreeg ik iets anders te horen: het waren óf wijnvlekken, óf aardbeivlekken, en daar werden ze helemaal niet mee geboren. De tijd zou het leren. De keer daarop bleek dat het aardbeivlekken waren, ze gingen inmiddels ook een beetje opzetten. De afspraak daarop riep de verpleegster de cb-arts erbij, en die vond dat het wel heel hard groeide en dat ik naar de dermatoloog moest. Dus; verwijzing halen bij de huisarts, toen naar het Amphia. En daar werden we toch slecht geholpen: de arts keek niet eens en besloot dat het haar specialisme niet was. Dus ze zou ons doorverwijzen naar Nijmegen. Vervolgens een heel verhaal (wat ik jullie nu zal besparen), maar het komt erop neer dat we uiteindelijk zelf hebben moeten bellen en toen bleek dat we gewoon onderop de stapel lagen door toedoen van (wederom) het Amphia. Toen ik het verhaal uitlegde, dat de vlekken onder haar voet en op haar kin niet zo erg zijn, maar degene die binnenin haar onderlip zit en letterlijk van binnen naar buiten groeit, wat een bult creeert die ervoor zorgt dat haar mond niet goed sluit bij het drinken van de fles, meldde de vriendelijke mevrouw van het Radboud dat ze ging kijken of ze me nog binnen een week ertussen kon friemelen. En ja hoor, 5 minuten later belde ze terug en konden we vorige week woensdag terecht. Na wat foto's en vitale functies opnemen, hebben we morgen een afspraak om 3 dagen te blijven. Van vrijdag tot maandag. Ze krijgt een drankje, eerst lage dosis, dan hoge dosis om te kijken hoe de bijwerkingen op haar zijn. Dan gaat de dosis weer omlaag en moet ze het tot haar eerste verjaardag gebruiken. Bijwerkingen kunnen zijn: koude vingers, lage bloeddruk, laag glucosegehalte. En bij eerste toediening zou al verschil zichtbaar moeten zijn. Ben benieuwd! Ik ga mee, manlief moet werken. Zoonlief is uit logeren dus daar wordt ook voor gezorgd in mijn afwezigheid. Volgens mij ga ik me heel erg vervelen, maar dat is misschien ook wel goed, want ik zit tegen oververmoeidheid aan...