Weer aftellen maar nu écht

Nou, het is zover hoor. Maandag zouden we weer de uitslag van een bloedonderzoek krijgen, maar die was er nog niet. Uiteindelijk dinsdagmiddag: alles was weer goed, en de gynaecoloog gaf aan dat niet direct meer nodig is in te leiden. Waarop ik heb aangegeven dat mijn idee dat als het er nou maar eenmaal uit is, je zeker weet dat alles goed is, en als je het laat zitten, het nog kan omslaan en ik dus wel een voorstander ben van inleiden. Het Sanquin had weer aangegeven dat ik mijn bloedonderzoek over 2 weken moet herhalen. Als er geen risico bestaat dat het omslaat, hoef ik ook niet te herhalen, toch?? En dat we nu alles iedere keer medisch bekijken maar nog niemand lichamelijk heeft gekeken. Afgesproken dat donderdag tijdens onze wekelijkse afspraak te doen.

Zo gezegd, zo gedaan. 10.30 uur echo, wat al uitliep naar 11.00 uur. Fijn, ik moest om 11.10 eigenlijk bij de gyn zijn, maar die zitten in dezelfde gang. Maar goed, echo was goed. Vervolgens door naar de gyn, die liep een uur uit dus waren we rond 11.50 uur aan de beurt. Bloeddruk was 100/60, de stagiaire mocht mijn buik voelen, en zei triomfantelijk "nou mevrouw het is ingedaald hoor!" Eh ja, net als 4 weken geleden.... weinig nieuws dus. Toen ging de gynaecoloog vanbinnen voelen. Nou is dat niet echt een prettig onderzoek, maar het zweet brak me uit. Wat deed ze me pijn zeg!! Zegt ze ja in probeer je te strippen, zal ik doorgaan? Nee doe maar niet...pfffff.....wat deed dat pijn. Maar goed, ik had toch al 2 cm, dus het was ook niet direct nodig, vliezen kunnen gebroken worden als we de datum overeen zijn gekomen. En daar kwam dan ook de vraag "wanneer wil je zelf"..

Er schoot vanalles door mijn hoofd "maandag, nee dinsdag, nee laat maar, o ik moet nog zoveel doen thuis", maar woorden kwamen er niet echt uit. Waarop ik manlief aankeek en zei "zeg jij het maar", waarop hij de knoop heeft doorgehakt en een datum heeft geroepen. Dus: we weten inmiddels wanneer het zover is en zijn dus aan het aftellen. Maar nu écht!! We hebben nog een hele mooie echo mee gekregen, je ziet er bijna niets op, maar goed... wij weten wat er te zien is: het gezicht met een handje eroverheen.

En zo is dit de laatste zaterdag dat ik met dikke buik achter de laptop zit. En morgen de laatste zondag dat we nog met zijn 3tjes zijn.  Iedere dag is nu de laatste ...dag zonder baby. Dus vanavond op kraamvisite bij mijn nicht, en morgen lekker met zijn 3tjes gourmetten (dat doe je niet meer zo snel als je een baby hebt)..... en gaan we écht richting mijn bevaldatum..... best spannen allemaal!!