Steeds zwangerder

Al zolang mijn verlof duurt doe ik niet zo veel. Ja, ik was een wasje, ja ik kook iedere dag, ja ik doe eens een boodschapje, maar voor de rest eigenlijk weinig. Ik heb Sims voor op de Wii gekocht en zo vul ik toch wel grote delen van de dag. Manlief is aan het werk, zoonlief naar school, het zal mijn tijd wel duren! Ik twijfel ook iedere dag wat ik moet doen.... rust nemen en fit worden voor de bevalling, of zorgen dat het huis helemaal spik en span is? Maar gister had ik ineens de balen van mijn vuile ramen en besloot ze te zemen. Wat een licht komt er ineens binnen! Haha nee hoor zo erg was het niet, maar ze zijn wel duidelijk schoner dan voorheen. Eenmaal aan het schoonmaken geslagen, heb ik toen de hele beneden verdieping gedaan. Heerlijk, alles weer schoon, alles weer opgeruimd... Heerlijk! Maar toen ik alleen nog hoefde te stofzuigen kreeg ik buikpijn. Want iedere dag sta ik netjes rond 7.30-8.00 uur op, dan lig ik toch al niet lekker meer en kan ik nog even wat tijd met manlief en zoonlief doorbrengen. Dus ik had 's ochtends tijdens As the world turns al staan strijken. (waarin het overigens ging over een vrouwtje dat een val had gemaakt en vervolgens geen hartje meer zag op de echo. Pff wat herkenbaar, dat ze ook vroeg of de dokter nog een keer wilde kijken en dat het apparaat wel kapot zou zijn. Ik zie mezelf nog liggen vorig jaar, en de tranen liepen dus ook gewoon op de strijkplank) En ja dan is dat alles bij elkaar best veel wat ik dan weer loop te doen.  

Vannacht werd ik kermend wakker, mijn been trok in de kramp. En niet zo beetje ook. Dus manlief werd wakker en vroeg wat er was, waarop ik kermde "kraaaaaammmpp, help me nou" waarop hij reageerde dat ik stiller moest doen voordat iedereen wakker werd en zuchtend op zoek ging naar mijn voet. Dat hielp echt niet meer, ik heb werkelijk waar nog nóóit zulke erge kramp gehad!! Dus ik rol om, om uit bed te rollen, vergat dat ik zwanger was en werd dus tegengehouden door de bobbel die buikbaby heet. Al stuntelend en kermend wist ik mezelf uit bed te krijgen en stortte me tegen de kast om mijn voet op de grond te kunnen zetten. Ging dat kreng gewoon niet meer recht! Die hele kuit was zo in de kramp vergrendeld dat mijn voet in een punt trok en vast stond. Dus ik moest echt helemaal op mijn been gaan hangen om hem eruit te krijgen. Wat een verlichting!! Maar wat een pijn... ik heb écht nog nooit zo erge kramp gehad!! Maar goed, weer terug naar bed, en vanochtend toen ik wakker werd had ik me toch een spierpijn! Echt niet grappig meer..... En ik had ook echt het idee dat ik door een trein ben overreden. Ik keek in de spiegel en dat maakte ook niet veel goed, grote wallen en een opgezet gezicht. Pfff goedemorgen schoonheid haha.....

En zo kom ik er maar weer achter dat ik echt steeds zwangerder word. Van nachtelijke krampen tot een dag bijkomen van een schoonmaakdag... Dus vandaag maar weer braaf niets gedaan, morgen ga ik écht verven!