Door het oog van de naald

Pfff af en toe maak je van die dingen mee die je niet snel meer vergeet. Zo kom ik dus net uit de auto na een autorit van 2,5 uur omdat het hele land in de file staat. En tijdens deze file moest ik door de tunnel bij Dordrecht.

Terwijl ik daar net zo in de rij sta als de rest van het verkeer, hoor ik ineens een keiharde knal. In eerst instantie schrok ik omdat ik niet wist wat het was, maar het was zó hard dat in mijn hoofd letterlijk de radertjes begonnen te racen om het geluid thuis te brengen. Binnen een fractie van een seconde schoot het door mijn hoofd: een botsing. Als een gek probeerde ik vervolgens te ontdekken waar dan precies. Ik bedoel, we stonden wel in een tunnel!! Maar ik kon het niet ontdekken, en het moest dichtbij geweest zijn, zo hard was de knal geweest. Omdat ik niet kon ontdekken waar het was raakte ik toch wel lichtelijk in paniek, wat als het nog niet klaar was??

Kennelijk was het dat wél, want ineens zag ik de 4 auto's achter me naar rechts gaan om schadeformulieren in te gaan vullen. En daarmee kwam bij mij het besef dat er dus 4 auto's op elkaar waren geknald in de tunnel en dat dat precies was gestopt achter mijn achterbumper. Van schrik kon ik wel janken!! Ik bedoel, ik ben dik 7 maanden zwanger. Ik heb er altijd al een hekel aan gehad om stil te staan in een tunnel of op een brug; als er iets gebeurd kun je letterlijk geen kant op!! Ik moet zeggen, dit is 1 van die gebeurtenissen die ik niet snel meer zal vergeten!! Nu ga ik bijkomen van de schrik......