Vandaag was het dan zover; ondertrouw. Eerst 20 minuten zitten wachten (lang leve de ambtenaren), en toen was het zover. Stelt eigenlijk niet zo veel voor, maar als ze dan zo officieel al je namen noemen en vragen hoe je na je bruiloft wilt heten, wordt het wel heel officieel... En meteen een afspraak gemaakt om manlief mijn zoon te laten erkennen, en dan gaat hij ook hetzelfde heten als de rest van het gezin.
Als je dan zo kijkt, ga ik me stiekem toch wel oud voelen hoor, straks ben ik getrouwd met een koophuis, 2 katten, een vis en een konijn, én 2 kinderen... Leuk!! Dus na een etentje op een terras, kan mijn humeur voor vandaag niet meer stuk!!
reacties (0)